Zapomnienie o makijażu na osiemnastkę i samotne malowanie się

Ach, te sny o makijażu i pomyłkach – to jakbyśmy próbowali założyć cudzą maskę, ale z odrobiną chaosu w backstage’u. W Twoim śnie trafiłaś na imprezę osiemnastkową, ale zamiast błyszczeć w roli makijażystki, zgubiłaś się w terminach, a Twój kompan odjechał bez Ciebie, zostawiając Cię przed lustrem z niedokończonym aktem upiększania.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwszy symbol – makijaż, czyli maska i stylizacja siebie na zewnątrz. To nie tylko kwestia wyglądu, ale i próba pokazania się w określony sposób dla innych, tzw. „publiczne ja”. Ciekawostka jest taka, że i zachodnia psychologia i stare senniki widzą makijaż jako znak pragnienia kontroli nad tym, jak nas widzą ludzie. No i fajnie, bo wschodnia filozofia powiedziałaby, że to gra energii – czy jesteś autentyczna, jeśli malujesz się na kogoś innego?

Drugi symbol – zapomnienie, pomyłka dnia i sama konieczność malowania siebie. To znak dezorientacji lub rozproszenia. Jung mógłby powiedzieć, że to spotkanie z własnym cieniem – aspektami siebie, które są mniej uporządkowane, mniej dograne i nie takie, które łatwo nam wygładzić szminką czy pudrem. To moment, w którym musisz zmierzyć się z tym, co jest surowe i nieprzygotowane.

Trzeci symbol – osoba towarzysząca, która odjeżdża bez Ciebie małym autem. Tu jest nuta samotności i wykluczenia – może jakiś lęk, że zostajesz sama z problemem lub nie do końca czujesz wsparcie od „swoich”. Małe auto to symbol ograniczonych środków, być może mały rozmiar relacji lub poczucie, że inni mają swoje życie, które niekoniecznie zgadza się z Twoim rytmem.

Możliwe scenariusze

Główna interpretacja jest taka, że Twój sen pokazuje napięcie między tym, jak bardzo chcesz się dopasować do oczekiwań innych (tu: makijaż na imprezę koleżanki), a tym, co dzieje się, gdy zapominasz o sobie, gubisz swoją własną tożsamość i musisz poradzić sobie sama z własnym „nieumalowanym” ja. To zmęczenie i samotność wynikające z próby spełniania ról, do których być może nie jesteś gotowa. Generalnie Twój umysł kombinuje: „Ej, serio? Znów zapomniałaś, kto to ta koleżanka, na którą się umawiałaś?!”, która dodaje do tego trochę chaosu i zmęczenia. … choć równie dobrze może chodzić o to, że wczoraj przesadziłaś z kawą i łapiesz się na tym, że nawet Twoja podświadomość ma problem z pamięcią.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby nie gubić się w oczekiwaniach innych i pamiętać, kim naprawdę jesteś? Ile razy jeszcze pozwolisz, żeby ktoś odjechał swoim małym autem, zostawiając Cię samą w obcym dniu i niedomalowaną? Jeśli ta sytuacja to proszenie o pomoc lub wyrażenie zmęczenia, to jak wyglądałby 5-minutowy test szczerości z samą sobą jutro rano? Co musi się stać, żebyś w końcu przestała malować się dla innych i zaczęła malować swoją własną, prawdziwą twarz?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.