Wypychanie ludzi z wysokiego okna w bloku

No, kolego, zacznijmy od tego, że to sen, który łatwo może wywołać dreszcz na plecach, bo wypchnięcie kogokolwiek z okna to akcja jak z mrocznego kryminału. Nie będę Cię oceniać, ale spokojnie, to zwykle symboliczna jazda bez trzymanki Twojej podświadomości, a nie zapowiedź filmu grozy w realu.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Po pierwsze, mamy okno na piątym piętrze – to nie jest zwykłe okno, ale coś w rodzaju granicy między wyjściem a uwięzieniem, albo konfrontacją z nieznanym. Dla psychologii zachodniej takie okno to brama między wewnętrznym światem a światem społecznym, a w ujęciu wschodnim – szansa na przejście do czegoś nowego, nieraz trudnego.

Druga ważna rzecz to ludzie, których wypchnąłeś. Są oni jak fragmenty Twojego życia lub cechy siebie, których chcesz się pozbyć – czy to złe nawyki, lęki albo poczucie winy. Tymczasem wypchnięcie to akt radykalnego odcinania się, jakbyś mówił: „dość tej balangi”. Zarówno Freud, jak i Jung zauważyliby, że to wymierzanie kary swoim wewnętrznym demonkom albo próbą zmiany, choć na ostrzu noża.

No i na koniec sam akt wypchnięcia – niesamowicie agresywny, symbol kontroli lub wręcz desperacji, aby oczyścić swoją przestrzeń psychiczną. Taki dynamiczny, brutalny reset.

Możliwe scenariusze

Patrząc na to z psychologicznego punktu widzenia, Twój sen może odzwierciedlać konflikt wewnętrzny, gdzie próbujesz na siłę pozbyć się części siebie lub spraw, które Cię męczą. To jak krzyk nieświadomości „wyrzuć to z życia!”, bo dłużej tak się nie da. Może to sygnał, że znudziło Ci się podgryzanie przez różne problemy i chcesz to po prostu odciąć, by zacząć na czysto. Chociaż nie ukrywajmy – równie dobrze to po prostu efekt za dużej dawki kofeiny i kryminału z Netflixa przed snem.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie jesteś gotów wypchnąć z własnego życia, a co próbujesz tylko udawać, że nie istnieje? Ile jeszcze części siebie ignorujesz, licząc, że same znikną, zamiast się z nimi zmierzyć? Jeśli ten sen to Twój przekaz od podświadomości, to co zrobiłbyś jutro, by zacząć ten brutalny reset zamienić na coś konstruktywnego? Może zamiast wypychać, spróbuj z nimi porozmawiać – kto wie, co odpowiedzą.

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.