Rozmowa ze byłą dziewczyną przy stole

Muszę przyznać, że sen o rozmowie z byłą miłością, której nagle ktoś zmienia miejsce przy stole, przypomina trochę tę scenę z życia, kiedy próbujesz utrzymać bliskość, ale ktoś lub coś ciągle to utrudnia. No i tutaj masz te próby, by siedzieć jak najbliżej – nie tylko fizycznie, ale chyba też emocjonalnie.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

No to co mamy na warsztacie? Po pierwsze – była dziewczyna. Nie jest to tylko jakaś postać, to raczej symbol czegoś, co już minęło, ale wciąż żyje w pamięci i emocjach. Freud byłby zachwycony, bo on pewnie powiedziałby, że to echo dawnej namiętności i tego, co niezałatwione, nierozwiązane w twojej psychice. Jung zaś mógłby dodać, że to twoja anima – czyli ta część ciebie, która tęskni za zrozumieniem, kontaktem, czasem też raną. Po drugie – zmiana miejsca przy stole, czyli próba przesunięcia jej dalej, co psychosymbolicznie może oznaczać presję lub potrzebę dystansu. Ten stół – to z kolei arena twoich relacji z otoczeniem, przestrzeń dialogu i negocjacji w życiu społecznym. Walka o miejsce blisko niej to zaś próba utrzymania kontaktu, niepoddawania się rozstaniu. Ludowe senniki często widzą rozmowę z byłą jako znak, że coś jeszcze wymaga „dopowiedzenia” lub zrozumienia, a przesadzanie w inne miejsce to sygnał, że emocje chcą znaleźć nowe granice.

Możliwe scenariusze

Ta scena to więc prawdopodobnie Twoja podświadomość próbująca pomóc Ci przepracować tę relację – mówi: “Hej, jest jeszcze coś niezamknięte, nie pogodne, ścigasz się z fantomami przeszłości” – i widzisz tu zarówno próbę kontaktu, jak i frustrację z niemożności bycia bliżej. Ten stół to gra o kontrolę nad tym, co czujesz i jak zarządzasz współistnieniem wspomnień z teraźniejszością. Z psychologicznego punktu widzenia to trochę jak test granic emocjonalnych, które sobie ustawiasz, i czy jesteś gotów posunąć się dalej. Choć, bądźmy szczerzy – równie dobrze Twój mózg mógł przełączyć się na tryb: “Ej, przypomnij sobie tamten wieczór, kiedy oboje walczyliście o fotel”…

Pytania z tyłu sali

Co zrobisz, żeby przestać walczyć o miejsce przy tym symbolicznym stole, które już nie do końca jest Twoje? Jak długo jeszcze będziesz trzymał się tych niezałatwionych rozmów, które wracają jak podsłuchane piosenki na radiu? Co musi się stać, byś uznał, że to nie miejsce przy tym stole, a własne decyzje, oddzielają cię od spokoju? A jeśli widzisz tę przesuwaną postać jako metaforę – co jutro zrobisz, by odpuścić kontrolę tam, gdzie już nie masz kabla? Ile jeszcze energii zabierze Ci walka o ten metaforyczny fotel? Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.