Powtarzający się sen z byłym chłopakiem

Powroty do byłych to jak sequele filmów, które nigdy nie wyszły z fazy pomysłów, a jednak co jakiś czas ktoś próbuje je zrealizować. Twój sen o byłym chłopaku, powtarzający się od czasu do czasu, to chyba najbardziej klasyczny przykład tego, jak nasza podświadomość lubi wracać do dawnych tabliczek z napisem “To się kiedyś liczyło”. Krótko mówiąc: wracasz na chwilę na stare tory, których nie do końca jeszcze rozkminiłeś.

Główni podejrzani w Twoim śnie

Pierwszy i najważniejszy symbol to sam były chłopak – reprezentuje nie tylko konkretną osobę, ale i całą paletę wspomnień, emocji, a także lekcji, które się z tym związane wiążą. Freud powiedziałby, że to z pewnością jakaś nierozwiązana tęsknota lub niedomknięty rozdział. Jung dodałby, że to spotkanie z archetypem animy lub z “cieniem” Twojej przeszłości, z tym, co nadal gdzieś w Tobie siedzi i domaga się uwagi.

Druga sprawa to fakt, że sen jest powtarzający się – to już nie przypadek, tylko sinusoida powracających tematów i emocji. W sensie popkulturowym to jak z błędem w Matrixie odsyłającym Cię znów na ten sam etap. Powtórka, żebyś zauważył, że coś jest jeszcze “do obrobienia”, stuknięcia w ramię Twojej psychiki, mówiącego: “Ej, stary, nie domknąłeś tego w archiwach”.

Możliwe scenariusze zbrodni

Główna interpretacja? Ten sen to po prostu Twoja psychika rzucająca reflektorem na fragment Twojego życia, który wymaga jeszcze jasnego zakończenia lub zaakceptowania – może to być żal, pretensje, niewyrażone słowa, albo zwykła potrzeba pogodzenia się z tym, jak to wtedy poszło. Z jednej strony jest to zaproszenie do autorefleksji, z drugiej – przypomnienie, że kurs zamkniętych rozdziałów potrafi zaciąć się jak stara taśma VHS. Choć… równie dobrze może chodzić o to, że po prostu Twój mózg dalej przetwarza te stare mejle, a Ty czasem wciąż na autopilocie scrollujesz po tym folderze z przeszłości.

Co musi się stać, żebyś w końcu…

Co konkretnie zrobisz, gdy pojawi się kolejny odcinek tego serialu w Twojej głowie? Ile czasu jeszcze dasz swojej podświadomości prawo do powrotów, a kiedy sam powiesz “stop”, wyciągniesz rękę do wybaczenia – czy wobec niego, czy wobec siebie? Ile jeszcze musisz tych powtórek, żeby naprawdę przejść dalej? Jeśli ta retrospektywna scena to prośba o podsumowanie – jak miałoby wyglądać Twoje własne zakończenie tej historii? Może to czas na mały eksperyment: zapisz na kartce, co czujesz na myśl o tym rozdziale i spróbuj puścić tę kartkę jak balon z powietrzem.

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.