Zaawansowana ciąża i ukryte pragnienia

Śpiąc o ciąży, dajesz znać swojemu umysłowi, że gotowa jesteś na jakieś nowe „dziecko” w swoim życiu – może projekt, pomysł albo jakaś ważna zmiana, która dojrzewa. Akcja rozgrywa się gdzieś między świadomością a ukrytym, bo brzuch się nie pokazuje, a głód przypomina, że coś ważnego domaga się uwagi, mimo że na zewnątrz tego nie widać.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwszy bohater to sama ciąża, czyli symbol życia, tworzenia, ale też odpowiedzialności i oczekiwań. Freudowski ton mówiłby o tym jak o nowej energii seksualnej czy twórczej, a Jung widziałby przyszłość swojego „ja” w formie potencjału, który potrzebuje cierpliwości i opieki. Z kolei w sennikach ciążę często łączono z pomysłami i związkami – coś czeka na swój czas, nawet jeśli jeszcze tego nie widać.

Druga sprawa to głód, ale nie taki zwyczajny głód żołądka, tylko metaforyczny – pragnienie, które nie dostaje satysfakcji. To może być tęsknota za czymś więcej, albo lęk, że nie dasz rady „nakarmić” tego, co się rodzi, co jednocześnie podkręca napięcie w tle snu. Trochę jak w filmie grozy, gdzie bohater wciąż czuje, że czegoś brakuje, ale sam sobie nie pozwala się zaspokoić.

Wreszcie, ukryty brzuch – znak tych wszystkich rzeczy, które chowamy przed światem. Niby dzieje się coś wielkiego, a nikt nie odczuwa tego na zewnątrz. To może przypominać sytuacje, gdy oswajasz zmiany, ale jeszcze nie mówisz o nich głośno, może z obawy lub z nadziei, że wszystko pójdzie gładko.

Możliwe scenariusze

Ten sen to zapewne znak, że przechodzisz przez fazę „wewnętrznego rodzenia” – niekoniecznie dosłownie, ale emocjonalnie lub życiowo. Jesteś na etapie, gdy coś ważnego zaczyna rosnąć, ale wciąż wymaga spokoju, opanowania i… karmienia. Możliwe, że boisz się konsekwencji lub reakcji innych, stąd milczenie o tym „brzuchu”. To naturalne, że pojawia się głód, bo energia potrzebna do wykarmienia tej zmiany kosztuje i twoje ciało, i umysł. Sposób, w jaki mama i ciocia pojawiają się w śnie, podsuwa myśl, że te zmiany mają też coś wspólnego z rodziną lub oczekiwaniami społecznymi. A może jesteś po prostu za długo na lekkiej głodówce i mózg odwala swoje.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby zadbać o siebie i tę „ciężarną zmianę”, zamiast głodzić się ze strachu? Co musi się stać, żebyś przestała ukrywać przed światem lub even przed sobą to, co się w tobie rodzi? Ile jeszcze będziesz udawać, że brzuch jest niewidoczny, podczas gdy energia ucieka przez palce? Jeśli ta ciąża to projekt albo zmiana – co jest twoim „karmieniem” i kiedy dasz sobie na nie prawo?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.