Sen o ciąży, dziecku i konflikcie z matką

Myślenie o byciu matką, które nagle miesza się z realnością, wprowadza nas na teren, gdzie podświadomość bawi się pytaniem: „Co by było, gdyby?”. Zderzenie z matczynym głosem i poczuciem, że coś musi się opiekować, chociaż na jawie to przecież nie twoja sytuacja, wyciąga na światło dzienne trochę zamieszania i konfliktów wewnętrznych. No i mamy tu szybki, emocjonalny face-off – dziecko jako symbol odpowiedzialności i oczekiwań kontra twoja racjonalność i aktualne życie.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwszym bohaterem widowiska jest ciąża i dziecko, które pojawiają się niejako znikąd. W psychologii ciąża w snach często symbolizuje początek czegoś nowego: pomysł, projekt, zmiana w życiu, która jeszcze nie jest w pełni uświadomiona. Jung mógłby to nazwać embrionem potencjału, a ludowe senniki zwykle traktują taką wizję jako znak nadchodzącej transformacji. Drugi kluczowy element to mama i jej komentarz – reprezentacja twojego wewnętrznego głosu norm, tradycji i oczekiwań rodzinnych. Ta rozmowa to nic innego jak starcie między Tobą a tym, co kultura i bliscy podpowiadają, że powinnaś robić lub kim powinnaś być. Trzeci składnik to kłótnia, która odsłania konflikt między tym, co jest, a tym, co wymaga potwierdzenia, czyli próbę obrony własnej tożsamości przeciw poza tobą narzuconej roli.

Możliwe scenariusze

Twoja podświadomość tworzy tu serial o tym, że coś nowego w Tobie potrzebuje urodzić się na swój sposób, ale wokół Ciebie są „reżyserzy” (czytaj: presje społeczne i rodzinne), którzy chcą inaczej montować scenariusz. Konflikt z mamą to symboliczna walka o prawo do własnych wyborów, niezależności i do nie-podążania schematami. Może to również znak, że czujesz się oceniana lub ograniczana wobec swojej wartości i wolności. Tak czy siak, ten sen jest jak przedsmak twojego emocjonalnego breakdance’a na granicy przeszłości i przyszłości. Chociaż, bez napinki: równie dobrze to może być efekt wczorajszej rozmowy z mamą albo filmu o rodzinie, który trochę Ci się zakodował.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie powiesz „mamie” w sobie, która pyta o „dziecko”, czyli o coś, co ma reprezentować oczekiwania? Co musi się stać, żebyś na serio poczuła, że kreujesz swoje życie według własnego scenariusza, a nie według cudzych storyboardów? Jeśli to „dziecko” to nowa idea, projekt albo początek przemiany – jak dziś zrobisz pierwszy krok, by nadać mu realny kształt? I ile jeszcze pozwolisz na dyskomfort, zanim uznasz, że czas ustawić granice między sobą a tym, co ktoś chce Tobie narzucić?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.