Niepewność co do czasu po zmianie na czas zimowy

No proszę, sen o manipulowaniu czasem – brzmi jak ciekawy meta-festiwal chaosu, a tak naprawdę to malutka wojna z nieubłaganym tykaniem zegara. Kręcisz wskazówki, próbując sztucznie wydłużyć noc, jakby czas był jakimś elastycznym klockiem, który można sobie dopasować do planów. No i rano ten zamęt – “który teraz jest czas, Google czy mój zegarek?”, trochę jak test na zaufanie do rzeczywistości po całonocnej imprezie z własną podświadomością.

Na warsztacie: symbol czasu i jego kaprysy

Zegar i telefon to w snach często bardziej niż gadżety – to strażnicy naszego ładu i poczucia porządku. Czas jest tym, co Jung mógłby nazwać „strukturą naszego ego” – uruchamia rutynę, bezpieczeństwo, rytm. Natomiast gdy chwytasz za wskazówki, żeby je przestawić, to trochę jak próba oszukania samego siebie, żeby zmienić to, co wydaje się nie do ruszenia. Ludowe senniki mówią, że czas we śnie symbolizuje twoją kontrolę nad życiem i harmonii – przesuwanie wskazówek to znak, że próbujesz nacisnąć pauzę albo przewinąć chwile na swoje. Co ciekawe, w filozofii Wschodu czas to raczej przepływ niż sztywny wymiar, więc twoja akcja mogłaby być postrzegana jako walka z nurtem rzeczywistości, który trudno zatrzymać.

Możliwe scenariusze i pilna dekonspiracja

Ten sen to wyraźny sygnał, że czujesz potrzebę kontrolowania rytmu swojego życia, być może trochę zmęczona odwiecznym pośpiechem lub niewyspaniem, które narzuca ci realność. Przesuwając czas “na zimowy” próbujesz zyskać chwilę dla siebie, wydłużyć przestrzeń beztroski czy snu. To pragnienie uwolnienia się choć na moment z trybu turbo, który kręci się w twojej głowie na jawie. I choć wszystko to brzmi trochę filozoficznie i głęboko, nie mogę się powstrzymać, żeby nie dodać – równie dobrze mogła to być prosta reakcja na info o zmianie czasu, a może za dużo godzin Netflixa i przewijania seriali przed snem.

Co teraz – pytania z prawej gardełka?

Co konkretnie zrobisz, by zyskać więcej czasu na regenerację bez kombinacji z zegarkiem? Jak długo zamierzasz ufać tylko swoim przyrządom do mierzenia czasu, a kiedy zaczniesz słuchać tego, co podpowiada ci ciało? Podejmiesz kiedyś ten mały „test” – pójdziesz spać o regularnej porze i zobaczysz, jak się obudzisz naprawdę? Ile jeszcze sztuk ciała i umysłu chcesz oszukiwać na takim self-cyfrowym burczeniu w tle?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.