Potrącenie dziecka przez mamę podczas jazdy samochodem

To jest sen, który nieźle rządzi emocjami, bo wsiąknięcie w sytuację potrącenia dziecka przez mamę to coś, co na długo zostaje w głowie i w sercu. A tu jeszcze ten brak poczucia winy – to jakby duchowy rollercoaster, gdzie napęd nie ma hamulców, a Ty siedzisz na pierwszym siedzeniu z przerażeniem i pustką równocześnie.

Na warsztacie: symbole z Twojego snu

Po pierwsze, samochód to klasyk ludzkiej psychiki we śnie – to taki Twój „jaźniowóz”, którym jedziesz przez życie. Fakt, że jedziesz z mamą, to wskazówka, że to wspólny obszar relacji i wyznaczanie kierunku życiowego w duecie. Samochód jest również symbolem kontroli, albo jej braku. Potrącenie dziecka na drodze przez mamę w tym kontekście można odczytać jako symbol zderzenia z czymś delikatnym, niewinnym, co w życie Twojej psychiki wparowało niespodziewanie i zostało potraktowane bezrefleksyjnie.

Dziecko w snach jest jak cenny, nie do końca ukształtowany kawałek Ciebie – może oznaczać niewinność, nowe pomysły, wrażliwość lub coś, co wymaga opieki. A tu, bach! – potrącenie, czyli naruszenie tej delikatności. Już samo to jest bardzo głośnym sygnałem, że w Twoim wnętrzu dzieje się coś, co woła o uwagę, a być może jest przez kogoś (lub przez Ciebie samą) ignorowane albo bagatelizowane.

Brak poczucia winy u mamy to kolejna przyprawa do tej historii – emocjonalne wyparcie albo tłumiony gniew, który odmawia przyjęcia odpowiedzialności. Psychologia powiedziałaby: „to może być Twoja podświadomość pokazująca Ci facetę lub kobietę w lustrze, która nie chce się zmierzyć z własnymi błędami albo emocjami”. Z perspektywy Wschodu – to taki moment, kiedy ego próbuje ratować swoje lico, odmawiając uznania rany.

Co mogło się wydarzyć w Twojej głowie?

W mojej ocenie, ten sen to potężny komunikat o tym, jak się czujesz względem relacji z mamą i własnej odpowiedzialności za emocje lub decyzje. Może masz gdzieś w sobie niewygodne uczucie, że coś ważnego zostało między wami zignorowane albo potraktowane z lekceważeniem. To, że mama nie czuje się winna, może obrazować Twoje odczucie, że Twoje uczucia albo doświadczenia nie są brane na serio. Innymi słowy – Twój umysł wypakowuje tę dynamikę jako dramatyczną scenę. Oczywiście, równie dobrze może być tak, że Twój głowa po prostu przerobiła stres i emocje, jak aftermovie z trudnego dnia, a „scena z autem” to tylko chwyt dla oczu.

Rozdzierające pytania

Co konkretnie masz do powiedzenia temu „dziecku”, które zostało potrącone – w myślach lub emocjach? Ile jeszcze dasz sobie przyzwolenia na milczenie lub zakładanie okularków „nic się nie stało”? Ile bólu zignorujesz, bo „mama tak robi”, albo bo boisz się podejmować trudne tematy? Jeśli ta sytuacja to metafora jakiegoś konfliktu albo niedopowiedzenia – kto pierwszy powinien zacząć jazdę na pełnym gazie ku rozmowie? Jakie 5-minutowe zadanie możesz sobie postawić jutro, żeby wyczuć, gdzie dziś stoi ta twoja emocjonalna kierownica?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.