Dziecko i oko przez kota w śnie

To sen niby z codziennego podwórka rodzinnej sielanki, a jednak z tajemniczym skrętem rodem z surrealistycznego filmu grozy. Dziecko, które bawi się bezpiecznie, nagle dostaje oko wypchnięte przez kota – choć kota przecież nie masz, a masz psa. Jakby twoja podświadomość chciała skrzyżować fakty i obalić logikę za jednym zamachem.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwszy symbol to dziecko — uniwersalny znak niewinności, przyszłości i czegoś, co wymaga ochrony. Tu dziecko jest związane z “twoją i twoją żoną” strefą życia, więc możemy podejrzewać sprawy rodzinne, troskę o relacje lub przyszłość. Drugi to oko, które w snach bywa symbolem świadomości, obserwacji, a czasem przekleństwa – bo oko można “włożyć” zarówno jako dar poznania, jak i nieprzyjemny defekt. Trzeci to kot – symbol tajemnicy, niezależności, a często snów, które się “przecinają” z rzeczywistością, bo jak to: kota nie masz, a wychodzi jak duch albo pomyłka twojego umysłu. Zwierzę to w kulturach jest dwuznaczne: z jednej strony mistyczne, z drugiej – zwiastun kłopotów lub zdrad.

Niesamowite, ale i Jung, i sennik Twojej babci widzą w tym starcie niewinności z czymś nieznanym i nieujarzmionym. To może być Twój podświadomy znak, że coś, co powinno być zachowane w czystości (dziecko, czyli nowy etap lub pomysł) właśnie testuje swoją odporność na chaos (kot-oko).

Możliwe scenariusze

Może ten sen opowiada o Twoim wewnętrznym konflikcie między ochroną a ryzykiem – masz na głowie coś, co wymaga opieki, a w tle czyha coś nieprzewidywalnego, co może ją zniszczyć albo całkiem zmienić. To by tłumaczyło ten irracjonalny “atak” z kota, symbolizującego nieoczekiwane zdarzenia, które przyszły tam, gdzie ich być nie powinno. Innymi słowy – trzymasz się psa, czyli znanego, lojalnego sposobu życia, ale Twój mózg pełen jest kotów w przebraniu, które chcą namieszać. Choć równie dobrze Twój umysł po prostu zmiksował obrazy, bo wczoraj miałeś kota na Netflixie i zjadłeś coś pikantnego.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zamierzasz zrobić, żeby zabezpieczyć to, co dla Ciebie najważniejsze, zanim “kot” zrobi kolejne psikusa? Ile jeszcze pozwolisz sobie na ignorowanie sygnałów, że w Twojej rodzinie lub w Twoim wnętrzu pojawiają się rzeczy, których nie rozumiesz albo nie chcesz widzieć? Jeśli dziecko to coś nowego w Twoim życiu (np. pomysł, relacja, zmiana), to co zrobisz, żeby nie zostało zranione przez chaos? Jak się przygotujesz na nieoczekiwane – i czy dasz sobie prawo odstrzelić zaburzenia, zanim one zrobią to za Ciebie?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.