Powtarzające się sny z przeglądem lepszych i gorszych momentów

Cóż za zjawisko, gdy sen staje się swoistym kalejdoskopem naszych wspomnień – festiwalem lepszych i gorszych momentów, jakby podświadomość robiła przegląd archiwalnych hitów i kitów emocjonalnych. Twój sen to podróż przez retrospekcje, które otwierają się jedna po drugiej, niczym stary album ze zdjęciami, gdzie każde zdjęcie ma coś do powiedzenia.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwszym mocnym elementem jest działanie w śnie – robienie czegoś, co później odsłania wspomnienia. Psychologia widzi tu czynność jako próbę kontrolowania lub rozpracowania własnej historii. To trochę jak próbować naprawić stare radio – najpierw grzebiesz wewnątrz, a potem nagle wybuchają dawne melodie emocji. Po drugie, mamy otwierające się wspomnienia – symbole pamięci, które się materializują. Freud powiedziałby, że to nasze libido sięga do magazynu dawnych traum i radości, Jung dorzuciłby ideę, że to spotkanie z archetypem pamięci, czyli tą częścią „nas”, która stara się nadać sens chaosowi życia. Ciekawa sprawa jest to, że zarówno senniki ludowe, jak i różne tradycje Wschodu, podkreślają, że przegląd wspomnień to sposób na porządkowanie duszy i przygotowanie się na przyszłość.

Możliwe scenariusze

Twój sen może świadczyć o tym, że podświadomość próbuje rozliczyć się z przeszłością – zarówno tą jasną, jak i ciemną stroną wspomnień. To taki wewnętrzny montaż, w którym tworzysz narrację o sobie samym, zwracając uwagę na miejsca, gdzie było fajnie i tam, gdzie bolało. To cenna robota, bo bez niej nie da się iść dalej z czystą głową i spokojem serca. Jasne, równie dobrze mózg mógł sobie pokręcić kablami po ciężkim dniu, ale niech to będzie dla nas motywacja, by się chwilę zastanowić.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby nie tylko oglądać te wspomnienia we śnie, ale zrozumieć, co one dla Ciebie dziś znaczą? Ile jeszcze pozwolisz sobie na fascynującą jazdę wsteczną, zanim zaczniesz robić miejsce na nowe, lepsze nagrania? Jeśli wspomnienia to klucze, to do jakich drzwi chcesz nimi teraz zapukać? I najważniejsze – czy w którymś momencie przestaniesz być widzem i zaczniesz reżyserem własnej historii?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.