Zapchana toaleta i wstrętliwy zapach

No proszę, poleciała klasyka brudu i frustracji – sen o zapchanej toalecie pełnej niespodzianek, które raczej nie chcemy oglądać na co dzień. Twoja podświadomość właśnie zorganizowała ci darmowy pokaz „15 minut w odrzutowej kanalizacji”, czyli moment, gdy wszystko się zapycha i wkurzenie sięga zenitu.

Na warsztacie: symbole z toalety i fekaliów

No więc fekalia – taki klasyk w świecie snów, który zazwyczaj symbolizuje wszystko to, czego chcemy się pozbyć. Freud mógłby powiedzieć, że to Twój umysł mówiący „hej, przestań trzymać w sobie te toksyny!”, podczas gdy Jung mrugałby porozumiewawczo: „To twoja ciemna strona w pełnym rozkwicie, ta część, którą wolimy zamknąć w łazience i udawać, że nie istnieje”. Toaleta natomiast to świetna metafora oczyszczania – miejsce, gdzie oddajesz to, co już Ci nie służy. Kiedy toaleta się zapycha, oznacza to, że może coś nie chce puścić – uczuć, sytuacji, a może problemów, które tłamsisz w sobie zbyt długo. Co ciekawe, zarówno sennik babci, jak i medytacje zen podkreślają, że odpuszczenie ciężaru to klucz do spokoju – czyli ta zapchana toaleta to taki znak „Zwolnij, trochę mniej emocji w trybie full, bo się przeleje”.

Zastanówmy się, co ten syf może znaczyć?

Główny przekaz psychologiczny wydaje się jasny: masz w życiu coś, co próbuje się przebić na powierzchnię, a ty albo boisz się skonfrontować z tym, albo po prostu idziesz w tryb ucieczki. To wstręt i potrzeba ucieczki próbują ci przypomnieć, że nie da się niczego rozwiązać, chowając głowę w piasek – albo w tym przypadku za zamknięte drzwi toalety. Trochę jak w życiu: jeśli nie wyczyścisz swojej „psychicznej kanalizacji”, to się po prostu zatka, zacznie śmierdzieć, i nikt tego nie będzie chciał sprzątać za ciebie. Choć, słuchaj, równie dobrze to może być tylko mózg, który po prostu przetwarza obrazki z memów „nienawidzę niedrożnych toalet” albo tę pizzę z wczoraj, która miała chyba trochę za dużo czosnku…

Co z tym zrobisz?

I teraz najważniejsze: ile jeszcze zamierzasz uciekać, zamiast spytać się siebie – co konkretnie powoduje u Ciebie ten „zapchany syf”? Co jest tym, co wkurza cię na tyle, że aż masz ochotę rzucić wszystko i zwiać? Jeśli to właśnie „toaleta problemów”, to co musiałoby się stać, żebyś w końcu sięgnęła po równie odważne narzędzie jak wpierdziel mopem do tej syfu? A jeśli kątem oka widzisz, że to „zew prośby o pomoc” – to kto mógłby być najszybszym i najmniej skomplikowanym adresem, gdzie wysłać SOS? Czy nie łatwiej byłoby wysłać tę wiadomość, niż udawać, że woda zawsze odpływa sama? Zacznij od małego eksperymentu – pięć minut rozmowy, jedno zdanie do siebie: „Co dziś wypływa ze mnie i co mogę puścić?”

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.