Spotkanie z grzybami w lesie

No, widzę, że leśny trip, czyli masz w głowie obraz grzybów w lesie – fikałeś się po koroniach myśli jak szalony zbieracz, ale bez kubeczka na haracz? Albo po prostu Twoja podświadomość zaprosiła Cię na spacer w zielone, ale z akcentem na coś, co niekoniecznie prosto nazwać. Grzyby w lesie to taki klasyk sennego pejzażu, który mógłby rozwinąć nurtujący psychiczny ogród, a nie tylko charakteryzuje się chłodem wilgotnej podłogi i skąpom roślinnością.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Zacznijmy od grzybów – w snach bywają one czymś więcej niż tylko kulinarnym plonem. Z perspektywy Junga, grzyby w lesie to symbol niespodziewanej, często ukrytej wiedzy i potencjału, który wykluwa się z mrocznych zakamarków twojej psychiki. Spotkanie z „ciemnością” podświadomości, która to „ciemność” bywa tak samo fascynująca, co niebezpieczna, trochę jak łazik na Marsie – nigdy nie wiesz, co cię truflą trafiona po oczach. Natomiast sennik ludowy zwróciłby uwagę przede wszystkim na znaczenie gruntów i otoczenia – las daje poczucie ukrycia, tajemnicy, a grzyby mogą symbolizować zauważanie drobnych, ważnych rzeczy, które łatwo przeoczyć w codziennym biegu.

Las to drugi silnik Twojej wizji – miejsce pełne życia, naturalnych cykli, ale też tajemnic i niekiedy zagrożeń. W wielu tradycjach wschodnich, jak taoizm, las jest metaforą harmonii sprzeczności – chaosu i porządku, ciemności i światła. Twoja podświadomość sprawdza, czy potrafisz odnaleźć balans między tym, co znane, a tym, co dzikie i nieodgadnione.

Możliwe scenariusze

Twoja psyche podrzuciła Ci tu zagadkę o rozwoju i ryzyku. Grzyby same w sobie są jak roślinne puzzle – choć niby proste, niektóre mogą zatruć, a inne wkurzyć, ale są też odloty, które niczym nagły przebłysk kreatywności, sprawiają, że widzisz świat w nowych barwach. Ten sen może mówić o potrzebie odkrycia czegoś nowego w sobie – skrawka wiedzy, emocji albo zachowania, które do tej pory ignorowałeś na rzecz bezpieczeństwa. Las to miejsce, gdzie te fragmenty ciebie rosną, ale nie bez ryzyka. Musisz pamiętać, że czasem sny to tylko bałagan po ciężkim dniu albo echo po zjedzonym marynocie z pieczarek na kolację.

Pytania z tyłu sali

I teraz tak: co konkretnie zrobisz, żeby wyjść z tego lasu ze swoim grzybem – odkryciem – w ręku i nie zaliczyć zatrucia? Jak daleko jesteś gotów się zapuścić w mrok własnej głowy, żeby znajdować tam niebezpieczne czy fascynujące fragmenty swojego „ja”? Ile razy jeszcze pozwolisz sobie umrzeć w bezpiecznej strefie komfortu zamiast chwycić za koszyk i ruszyć na zbieranie tych psychicznych grzybów? A jeśli ta lina, która pozwala wspinać się po stromym zboczu, to „odwaga mówienia o swoich emocjach”, to jak wyglądałby pięciominutowy test dziś rano? Kogo zaprosisz na wspólny spacer do swojego lasu?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.