Opieka nad umierającym koniem

To, co Ci się przytrafiło w tym śnie, to nie jest takie hop siup z opieką nad zwierzakiem – wręcz przeciwnie, to obraz pełen emocji i odpowiedzialności, z którą czujesz się przytłoczona. Wyobraź sobie, że dostałaś w ręce konia, symbol wolności i siły, a tymczasem okazało się, że nie masz na niego wpływu i widzisz, jak powoli gaśnie. To trochę jak dostać supermoc, której nie potrafisz użyć – frustracja i bezradność wybijają się na pierwszy plan.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Koń to klasyk w sennych opowieściach – według Junga byłby to symbol energii życiowej, wolności i pierwotnej siły, którą każdy z nas ma w sobie, ale czasem trudno ją okiełznać. Koń, którym nie potrafiłaś się zająć, pokazuje więc konflikt między pragnieniem kontroli a poczuciem, że świat może wymknąć się spod Twojej kochającej, choć niedoświadczonej ręki. Co zabawne, w ludowych sennikach koń bywa też symbolem szczęścia i zasobów, które mamy, ale boimy się, że je stracimy, jeśli nie zadbamy jak należy.

To, że koń umiera, to niekoniecznie znak katastrofy absolutnej – bardziej przypomina sygnał alarmowy Twojej podświadomości, że jakaś część Twojej energii lub pasji wysycha, jeśli nie znajdziesz dla niej przestrzeni. Z perspektywy Wschodu, gdzie zwierzęta często są metaforą naszego naturalnego flow energii (chi, ki), jest to moment, gdy energia krąży nieprawidłowo albo zbyt długo tłumisz swoje potrzeby i emocje.

Możliwe scenariusze

Ten sen można odczytać jako manifestację Twojego wewnętrznego poczucia niewystarczalności i lęku przed utratą czegoś cennego – czy to związku, projektu, własnej kreatywności, czy samej siebie. Brak umiejętności opieki nad koniem symbolizuje też brak pewności siebie w jakimś aspekcie życia, gdzie czujesz się przytłoczona obowiązkami, może też paraliżuje Cię perfekcjonizm. Ale nie zapominajmy o najbardziej przyziemnym wyjaśnieniu – Twój mózg mógł po prostu obrobić obrazy z Twojego dnia i wymieszać je z resztą niesprawdzonych TV seriali, Netflixa albo wyborami kulinarnymi.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby przestać czuć, że nie masz wpływu na swoją energię i życie? Co musi się stać, żebyś w końcu pozwoliła sobie na trochę mniej kontroli, a trochę więcej pielęgnacji, nawet jeśli na początku nie dasz rady? Jeśli to jest ta „nieudolna opieka”, to jaki mały krok zrobisz jutro, by pokazać sobie, że potrafisz? Ile jeszcze części siebie zamierzasz zostawiać na później, aż całkowicie wyparują?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.