Rozmowa z księdzem podczas obiadu w kościele

Cóż to za niezły miks – siedzisz w kościele jak u siebie, a jednocześnie czujesz, że grasz na granicy niewidzialności, paląc i zajadając się obiadem. Ksiądz niby obecny, próbuje nawiązać kontakt, gada o Bogu, a ty balansujesz gdzieś między chęcią uczestnictwa a potrzebą trzymania dystansu. To trochę jak być na rodzinnej imprezie, gdzie jednocześnie chcesz rozmawiać i trochę ukryć się za rogiem z papierosem w dłoni.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Na pierwszy ogień idzie kościół – miejsce symbolizujące wspólnotę, religijną otwartość, porządek i czasem wewnętrzną hierarchię. Psychologia mówi, że kościół w snach to także symbol poszukiwania spokoju, sensu, lub wartości wyższego rzędu. Jung nazwałby to miejscem spotkania z “archetypem Jaźni” – gdzie mierzymy się z tym, co nadaje naszemu życiu kierunek i znaczenie. A z drugiej strony sennik babci może dodać, że kościół to znak oczyszczenia i nadziei.

Drugim kluczowym symbolem jest jedzenie i palenie – z jednej strony akt bardzo przyziemny i zmysłowy, a zarazem często niepasujący do “świętego” otoczenia jakim jest kościół. To trochę tak, jakby organista przygrywał podczas twojego lunchu na stole kominkowym. Te czynności mogą wskazywać na niezgodę między tym, jak się czujesz naprawdę, a rolą, jaką oczekują od ciebie inni (zwłaszcza w kontekście norm duchowych lub społecznych). To twój bunt i spontaniczność wymykające się sztywnym ramom.

No i w końcu ksiądz i rozmowa o Bogu – postać, która być może ma pełnić rolę przewodnika, ale jednocześnie twoje mojo trochę się wycofuje, bo nie chcesz dać się złapać na gorącym uczynku “niegrzecznego śniącego”. To oznaka jakiejś chęci kontaktem z duchowością lub wartościami, ale pełna dystansu i niepewności. Ksiądz to może być też twoje wewnętrzne “sumienie” próbujące dialogu, a ty stawiasz granice: patrzcie nie palę, trochę jem, ale bez przesady.

Możliwe scenariusze

Główna, psychologiczna opowieść mówi, że ten sen to gra twojej psychiki o znalezienie miejsca na własnych zasadach w świecie, gdzie panują jasno zdefiniowane reguły. To jak próba bycia “w grupie”, ale nie do końca na ich warunkach – chcesz czuć się tu u siebie, ale z własnym luzem, który niekoniecznie jest akceptowany. Wewnętrzna rozterka między potrzebą przynależności a pragnieniem autonomii i swobody. Ten zestaw wskazuje na konflikt między konformizmem a indywidualizmem, a także ścieranie się światopoglądów i wartości. …choć równie dobrze może chodzić o to, że wczoraj miałaś/yś kawę z przyjaciółmi i łamałeś/aś wszystkie zasady dbania o wizerunek.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby poczuć się u siebie – nie tylko na tyłach kościoła, ale wszędzie tam, gdzie czułeś/aś się dotąd “na niby”? Ile jeszcze razy pozwolisz, by stres i poczucie bycia ocenianym zakodowały w tobie zamknięcie, zamiast otwartość? Jeśli ta rozmowa z księdzem to możliwość na delikatny dialog z własnym sumieniem, to jak mogłaby wyglądać twoja bezpieczna konfrontacja z tym, co matka kultura każe ukrywać? Ile serii pytań i zastrzeżeń jesteś gotów/a postawić na stole jako pierwszy krok do prawdziwej rozmowy – nie tylko w snach?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.