Spacer po tajemniczym lesie pełnym starych drzew

Spacer po gęstym, starym lesie, z równoczesnym uczuciem spokoju i zagubienia – brzmi jak wieczorny spacer między półkami dawnej księgarni, gdzie każda książka to inna opowieść o Tobie. Las, pełen tajemnic, mógłby bez problemu być scenografią snu o poszukiwaniu siebie albo resetowaniu wewnętrznego chaosu.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Podstawową gwiazdą Twojego marzenia jest las – symbol często kojarzony z wędrówką w głąb siebie, miejscem mitycznym i mistycznym, gdzie natura spotyka się z duchem. Jung by powiedział, że to zaproszenie do podjęcia dialogu z własnym “Ja”, którego na co dzień nigdzie nie pokazujesz – trochę jak wkraczanie za kurtynę codzienności. Z drugiej strony, tradycyjne senniki mówią wprost: las to miejsce wyborów i odkryć, ale też utraty pewności, bo stare drzewa zasłaniają horyzont i komplikują drogę. Połączone spojrzenia zachodniej psychologii i ludowych mądrości łapią się tu za ręce, bo zarówno jeden, jak i drugi traktują las jako metaforę Twojej aktualnej sytuacji życiowej – trochę jasnej, trochę mrocznej, pełnej detali, które jeszcze trzeba ogarnąć.

Drugim bohaterem snu jest uczucie spokoju przenikające się z lekkim zagubieniem. Psychologia podpowiada, że to znaki, że jesteś gotowa zaakceptować części siebie, o których na co dzień możesz nie mieć pojęcia, ale które czają się w zakamarkach świadomości jak niesforne koty. Ten spokój to rodzaj mikstury na niepewność – naturalna mądrość adaptacji, która pozwala zredukować lęk, nawet kiedy droga nie jest do końca jasna. W filozofii Wschodu to moment, kiedy na chwilę przestajesz walczyć z rzeczywistością i stajesz się jej częścią – na moment odnajdujesz flow, choć mapy wciąż brak.

Możliwe scenariusze

W zasadzie ten sen podpowiada, że jesteś na etapie życia, w którym balansujesz między poczuciem pewności i niepewności, a także zmieniasz kierunek swoich poszukiwań – może zawodowych, emocjonalnych albo duchowych. To jak taki stan po zakupie biletów na pociąg w nieznane – ekscytacja miesza się z pytaniem „a co jeśli?”. Psychologicznie to świetny znak, bo oznacza rozwój, choć także możliwość chwilowego zagubienia. To trochę tak, jakby Twój mózg rzucił Ci wyzwanie: „idź w głąb siebie i zobacz, co tam ukryte”. A jednak, istnieje równie ziemska wersja wydarzeń – może po prostu ostatnio widziałaś dużo filmów przyrodniczych albo powietrze za oknem jest takie gęste, że zrobiło się wewnątrz głowy podobnie. Z tymi snami bywa różnie.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie podejmiesz, żeby przestać się błąkać po tym symbolicznym lesie rzeczywistości? Co musi się zmienić, żebyś poczuła, że stary las nie jest więzieniem, tylko domem? Jak wyglądałby Twój „plan awaryjny” na moment, gdy zagubienie zaczyna zjadać energię? I jeśli ów spokój we śnie to sygnał, że warto trochę odpuścić – to co solidnego odpuścisz jutro? Ile jeszcze bezruchu wewnętrznego zamierzasz sobie fundować, zamiast ruszyć z miejsca małym krokiem świadomości?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.