Atak toksycznej matki i niewiara otoczenia

Twoje sny to naprawdę czarna opera rodzinnych dramatów – scena z duszeniem przez mamę, która wypiera swój akt, to jak prequel Waszej toksycznej rzeczywistości, tylko w wersji horror. Potem masz ten moment z niewidzialną widownią, która nie chciała Cię słuchać – to jak krzyk w pustkę, gdzie pozory są idealne, a prawda ukryta za maską. I na deser zjawa staruszki z zasłoniętą twarzą, która znika po świetle telefonu – prawdziwa mglista metafora, jakby Twoja podświadomość wyświetliła Ci część ukrytej prawdy, której boisz się dotknąć w całym świetle dnia.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Najpierw – sama postać mamy, która próbuje Cię udusić, ale też potem udaje, że nic się nie stało. Freud pewnie nazwałby to konfliktem z super-ego, gdzie matka jako figura autorytetu zarówno tworzy, jak i niszczy, a Jung widziałby w tym archetyp toksycznej matki – cienia, którego nie da się zignorować, chociaż wolisz nie patrzeć. Sennik? Matka, która szkodzi, może oznaczać głębokie uczucia osamotnienia i braku wsparcia.

Drugi symbol to autobus i ludzie, którzy nie chcą Ci uwierzyć. W zachodniej psychologii to trochę jak walka o uznanie własnej prawdy w świecie, który woli wygodę iluzji. Ludowe przekazy mogą to interpretować jako ostrzeżenie: Twoja trauma i prawda są niewidzialne, ale obecne – pozostają niezauważone, choć istnieją.

Trzeci element to starsza, chuda kobieta z zasłoniętą twarzą i włosami – to duch samotności, zagubienia lub ukrytej części Ciebie, która nie chce ujrzeć światła dziennego, a pojawia się, gdy dajesz jej chwilę uwagi (telefon, czyli światło). W filozofii Wschodu to trochę jak Yin, które musi najpierw się ujawnić, żeby mogło potem dojść do równowagi. Nie jest agresywna, ale tajemnicza i ulotna.

Możliwe scenariusze

Można spojrzeć na ten sen jako symboliczną opowieść o Twoim codziennym zmaganiu się z toksycznością mamy i społecznym odrzuceniem – nikt nie chce przyznać, że wcale nie jest kolorowo pod powierzchnią. Ten sen pokazuje konflikt między prawdą a iluzją, między miejscem, które powinno chronić, a tym, co rani. Taka nocna symfonia rozterek jest ilustracją Twojej walki o własny głos i uznanie. Chociaż równie dobrze sen mógł powstać dlatego, że wczoraj zjadłeś coś zbyt pikantnego i pooglądałeś ‘Z Archiwum X’.

Pytania z tyłu sali

Co zrobisz, żeby w realu zacząć stawiać granice wobec toksyczności, skoro Twoje sny i tak Ci o tym przypominają? Ile jeszcze energii poświęcisz na przekonywanie tych, którzy nie chcą słuchać, zamiast zadbać o siebie? Jeśli ten autobus to metafora Twojego życia społecznego, jak wyglądałby Twój mały “test szczerości” – komu dziś powiesz prawdę o tym, co naprawdę Cię boli? A tę starszą kobietę z zasłoniętą twarzą – czy dałbyś jej szansę na wyjście z cienia, choć na moment, bez lęku czy osądzania?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.