Ratowanie martwego noworodka z ułożonych na stosie

Twoje symbole ze snu

O, mamy tu noworodki – symbolicznie nowe początki, nieśmiało puka do drzwi psyche, a tu do tego martwe, czyli te zaczynające się projekty, marzenia, czy nadzieje, które już dawno przeszły na tamten świat. Stos? To jakbyś trzymała te wszystkie swoje niedokończone sprawy albo zgnite idee w ładnym stosiku porażek. I co? Jednego ratujesz – no pewnie, bo ktoś musi być bohaterem na własnym polu bitwy!

Co to znaczy?

Psychologia snów mówi jasno: to jest obraz twojej walki z własnymi porażkami i rozczarowaniami – czytaj: tym, co umarło w twoim życiu, a ty nie potrafisz tego zostawić w spokoju. W tradycji psychoanalizy Freuda i jungowskiej symboliki, noworodek to nieskażona idea, potencjał, a martwość tego znaku to utratę, albo zamrożenie rozwoju. Ktoś tu chyba nie pozwala sobie na żałobę po dawnych marzeniach, albo uparcie próbuje tchnąć życie w coś, co dawno przepadło. Gratulacje, masz talent do trzymania się trupów emocjonalnych.

Co możesz z tym zrobić?

Może czas przestać być dobrym Samarytaninem dla własnych porażek? Ratowanie martwych noworodków to trochę jak próba ratowania Titanic’a z tonącym zespołem na pokładzie – czy nie prościej byłoby zająć się budowaniem nowej łodzi? A może to twoja obsesja na punkcie kontroli i winy? Przestań się zadręczać i zadaj sobie pytanie: Czy naprawdę muszę ciągle wyciągać z grobu to, co już dawno powinno tam zostać? Wiesz, nie każdy trup musi być moim problemem.

Teraz trochę z innej beczki – skoro tak bardzo ciągniesz się do tych martwych dzieci, czy to nie przypadkiem mówi coś o twoim stosunku do własnej kreatywności i nowości? Może boisz się zacząć coś od nowa, więc wolisz trzymać się tego, co znasz – nawet jeśli jest to trup?

No i serio, kto układa martwe noworodki na stos? Ktoś z twoim poczuciem humoru powinien zacząć pisać horror, albo przynajmniej dramat psychologiczny. Tak trzymaj, ale może zrób sobie przerwę od bycia bohaterem na polu cmentarzy marzeń.

Pytanie do refleksji

Co naprawdę próbujesz „uratować” w swoim życiu, zamiast pozwolić temu odejść i zrobić miejsce na coś nowego? I czy przypadkiem nie boisz się, że gdy to puścisz, to zostaniesz sam z pustką?

A tak na marginesie, gratuluję – twój sen to jakby „Mroczne nowości” w wersji low-budget. Ktoś tu ma talent do dramatów, tylko pytanie czy ktoś płaci za bilety?

Jak ci się podoba ta analiza?