Ucieczka z obozu z Hitlerem i spotkanie z carycą Katarzyną

Ten sen to jak miks thrillera i surrealistycznego performance’u historycznego z twistem artystycznym – ucieczka, przebranie, i nagle wielka galeria, gdzie caryca Katarzyna wystawia Twoje malarskie dzieło na światło dnia. Brzmi jak film „Szpieg, który malował”, tylko z większym natężeniem historii i sokratejskiego malarza uciekiniera.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Na warsztat bierzemy trzy sztandarowe symbole: ogrodzenie i strażników, adiutanta grozy – Hitlera, oraz samego krawca z jego przebieralnią, kończąc na carycy Katarzynie i obrazie. Siatka i strażnicy to archetypiczne bariery, ograniczenia i presja zewnętrzna – to znaczy, że Twoja podświadomość maluje obraz bycia uwięzionym lub śledzonym, w sensie dosłownym lub metaforycznym. Tu mamy też element „totalnego nadzoru”, jak z reality show, które nigdy się nie kończy. Adolf Hitler pojawia się jako symbol absolutnego autorytetu i przemocy, co Jung mógłby rozłożyć na archetyp tyrana i koszmarnego ojca, a ludowy sennik krzyknąłby: „Uważaj, bo masz do czynienia z czymś, co dosłownie paraliżuje wolność!”. Krawiec zaś to ktoś, kto daje nowe „ja” – przebranie, maskę. To magiczne miejsce transformacji albo ratunku, gdzie możesz spróbować zmienić narrację i przepełzać przez dziurkę od klucza systemu. Z kolei caryca Katarzyna i obraz, który malujesz, to scena samorealizacji i oceny – ktoś potężny i zimny przygląda się Twojemu autentycznemu wyrażeniu siebie, jakby wymierzał sprawiedliwość albo wymagał aprobaty. Niesamowite, że i Freud, i wschodni mistrz zen widzieliby tu element odsłonięcia duszy i konfrontacji z surową władzą.

Możliwe scenariusze

Twój sen mówi o walce z wewnętrznym czy zewnętrznym zniewoleniem: ucieczka przed tyranią (Hitler, strażnicy) to metafora konfliktu z aspektami życia, które Cię ograniczają lub gnębią – może społeczna presja, lęk przed oceną albo przeszłość, której nie potrafisz zostawić za sobą. Przebranie u krawca to próba zmiany tożsamości, wyjścia z roli ofiary, znalezienia nowej strategii przetrwania, a scena z carycą to próba zaakceptowania i wystawienia na światło własnych wyborów i twórczości. W skrócie: sen wypluwa na powierzchnię Twój dramat ucieczki i pragnienia być widzianą ZA SWOJE, a nie przez pryzmat przeszłości czy autorytetu. …choć nie oszukujmy się, równie dobrze Twój mózg mógł nakręcić tę produkcję po maratonie „Hitler na wesoło” i binge-watchingu „Imperiów historycznych”.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, gdy poczujesz, że ktoś chce Cię „zamknąć w obozie” konwenansów, stereotypów albo własnych lęków? Co musi się stać, żebyś przestała uciekać i zaczęła rozbierać te bariery na czynniki pierwsze – z krawcem czy bez niego? Jeśli przebranie to sposób na przetrwanie, jak mogłaby wyglądać Twoja prawdziwa twarz, gdybyś odrzuciła maskę? A jeśli caryca Katarzyna reprezentuje zimny osąd świata, co zrobiłabyś jutro, żeby zamienić ten osąd w swój własny triumf, choćby w małym kawałku codzienności? Ile jeszcze razy powtórzysz tę ucieczkę, zanim spróbujesz zbudować własne imperium – choćby artystyczne?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.