Spacer z koleżanką w mglistym górskim parku

Ciekawie, jak sny potrafią mieszać przeszłość i emocje na nowo – nawet te osoby, które na co dzień omijasz szerokim łukiem, potrafią odwiedzić Twoje myśli w najbardziej mglistych zakątkach podświadomości. Tu mamy więc spacer w górskim parku, gdzie była koleżanka z życia, z którą dawno rzecz jasna jest jakiś dystans, ale w śnie trzyma Was za rękę, a Ty mówisz “nie” – świadomie pilnując granic względem jej chłopaka.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Ta mgła w górskim krajobrazie to klasyk - mgła w snach to zazwyczaj symbol niepewności lub sytuacji, która nie jest do końca jasna, może trochę zawieszonej między jawą a snem. Z jednej strony wskazuje na emocjonalny chaos czy zdezorientowanie, z drugiej – stan, w którym coś jest ukryte, nie do końca przemyślane. Znajdujecie się razem jak w przestrzeni „między”, co może oznaczać, że emocjonalna relacja z tą koleżanką nie jest zdefiniowana lub jest źródłem jakiegoś wewnętrznego dylematu.

Trzymanie się za ręce – prosty, ale mocny symbol bliskości, intymności i zaufania w snach. Zwłaszcza w kontekście relacji, która się rozpadła. To takie niepewne zaproszenie w świat emocjonalnej więzi, której na jawie nie chcesz lub nie możesz zaakceptować. Możemy to potraktować jako próbną sytuację Twojej podświadomości, która pyta: czy jesteś gotów na ponowne otwarcie się na tę osobę, czy raczej pilnujesz swoich granic?

Odmowa trzymania ręki mimo zaproszenia w realu – to wyraźny sygnał Twojej świadomości i lojalności, zwłaszcza że wiesz o obecności chłopaka. To poziom kontroli i autohamowania. Tu Jung powiedziałby, że przed tobą „jawna gra” – świadome decyzje kierujące snu, a nie bezkrytyczne emocje. Z kolei dla wschodnich filozofów to zachowanie w harmonii z zasadą niewchodzenia w cudze relacje – szacunek dla granic innych.

Możliwe scenariusze

Najmocniejsze w tym wszystkim jest to: Twój sen mówi o konflikcie między tym, co czuje serce, a tym, co dyktuje rozum i zasady. To taki walczący duet: pragnienie bliskości i jednocześnie respektowanie reguł gry społecznej i osobistej. To może dotyczyć nie tylko relacji z tą konkretną koleżanką, ale też Twojej zdolności do trzymania zdrowych granic i pilnowania siebie, nawet gdy emocje „szepczą” inaczej. Czasem sen podsuwa właśnie takie ćwiczenia – pytania i odrzucenie jednocześnie, byś sprawdził, gdzie stoisz. I jak zwykle: choć równie dobrze może to być po prostu mózg po jednodniowym binge’u Netflixa, gdzie w tle leciał jakiś melodramat.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, gdy ta mgła emocji spróbuje znów zawinąć się wokół Twoich relacji? Ile jeszcze razy pozwolisz, by dawne znajomości mieszały Ci w głowie bez jasnej decyzji? Jaka jest Twoja granica – i co się stanie, jeśli ją przekroczysz albo już przekroczyłeś, nie mówiąc o tym głośno? Jeśli ten spacer po górach to metafora emocjonalnej podróży, to gdzie jest Twój następny krok i czy nie czas zdjąć okulary mgły i zobaczyć otoczenie w ostrości? A jeśli ta lina to metafora proszenia o wsparcie, to komu możesz teraz powiedzieć „tak” – nie na poziomie romantycznym, ale przyjacielskim czy po prostu ludzkim?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.