Kłamstwo świadomej świadka podczas pożaru w mieście

Taka sytuacja – żar miasto trawiący, a Ty w centrum zdarzeń, choć fizycznie tam nie byłaś. No i walczysz z prawdą jak bohaterka kryminału z nutą thrilleru psychologicznego, decydując się na małe kłamstwo wobec policji. Trochę jakbyś nagle wcieliła się w role i ofiary, i detektywa, i fałszywego świadka, które się mieszają w niejednoznacznym teatrze snu.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwszym bohaterem tego snu jest pożar. W psychologii ogień symbolizuje potężne emocje, destrukcję, ale też oczyszczenie – jakby Twój nieświadomy krzyczał, że coś w Twoim życiu wymaga spalenia do fundamentów, by zrobić miejsce na nowy początek. Pożar jest też symbolem chaosu i utraty kontroli. Ludowa mądrość widzi w ogniu często boski gniew lub test, a Jung mógłby nazwać to konfrontacją z własnymi, trudnymi uczuciami, których boisz się lub tłumisz.

Drugą istotną postacią jest kłamstwo i zgłoszenie się na świadka mimo braku fizycznej obecności na miejscu zdarzenia. To trochę jak granie podwójnej gry czy zajmowanie miejsca na sali rozpraw, chociaż nikt Cię do tego nie zaprosił. Z punktu widzenia psychologii to oznaka wewnętrznego konfliktu – pragnienia bycia zauważoną lub wziętą pod uwagę, a jednocześnie poczucia winy związanej z brakiem prawdziwego doświadczenia czy kompetencji. W kulturze wschodniej i ludowej kłamstwo w takich kontekstach często wiąże się z testem uczciwości wobec samego siebie.

Możliwe scenariusze

Ta scena może być odzwierciedleniem Twojego wewnętrznego rozdarcia między próbą kontroli sytuacji a lękiem przed konsekwencjami prawdy. Może próbujesz w realu zająć miejsce w jakimś ważnym wydarzeniu lub relacji, choć nie czujesz się do końca na to gotowa czy uprawniona. Być może chcesz coś ukryć przed sobą lub innymi, zakładając maskę kłamstwa, żeby mieć wpływ na bieg spraw. Poezja Twojego snu to taniec na linie między prawdą a fałszem, w którym palce drżą od zimna niepewności. Choć równie dobrze Twoja podświadomość połapała się, że ostatnio przesadziłaś z kryminalnym serialem albo pizza miała tę dziwną przyprawę, o której nikt nie mówi.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby nie udawać kogoś, kim nie jesteś, i nie pozwolić, by strach przed odrzuceniem kazał Ci wchodzić w obce role? Jak długo jeszcze chcesz udawać świadka, którego nikt na dodatek nie zapraszał? Jeśli ten pożar to spalenie jakiegoś starego rozdziału, to co najpierw jest do wypalenia w Twoim życiu realnym? A jeśli kłamstwo to test uczciwości wobec siebie, to jaki mały eksperyment z prawdomównością zrobisz jutro rano? Może zacznij od powiedzenia sobie czegoś, co dotychczas chowałaś pod dywan?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.