Uwięzienie i ucieczka z przemocowym byłym mężem

Nie ma nic bardziej mrożącego krew w żyłach niż powrót do więzienia z przeszłości, zwłaszcza gdy strażnikiem jest pamięć o przemocowej relacji, którą próbujesz zostawić za sobą. Twój sen to dramatyczna opowieść o uwięzieniu i desperackiej ucieczce, gdzie stawką są wolność i bezpieczeństwo twoje i twojego syna, a przemoc i strach wracają, by jeszcze raz sprawdzić twoją siłę.

Jakie liny trzymała przeszłość…

Najpierw – dom. To ogromne, przerażające miejsce, które śni się często jako symbol wewnętrznej przestrzeni, a w twoim przypadku – więzienia, w którym trzyma były mąż. Dom, w psychologii, to też przestrzeń jaźni, więc taki „wielki dom” to może właśnie cała przestrzeń dramatycznych wspomnień i emocji, których nie da się łatwo wywietrzyć. Drugi symbol – były mąż, który w snach bywa często uosobieniem tego, co nas skrzywdziło, ale też tego, co trzeba rozliczyć, aby się wyzwolić. U ciebie to przemoc i ogromny strach, więc spotkanie z nim symbolizuje to, co jeszcze „żywe” w pamięci, mimo upływu czasu. Trzeci symbol – prąd i rażenie nim – jest bezpośrednim tropem energii bólu, przeszywającego cierpienia i paralizującego strachu; coś, co powala, ale też coś, co trudno wyłączyć z pamięci, bo zostaje śladem wewnętrznej traumy.

Co ciekawe, i Jung, i ludowe senniki podkreślały, że ucieczka w śnie to nie tylko rzeczywisty strach, ale też gotowość do walki o swoją wartość i bezpieczeństwo. Syn ucieka – symbol oczyszczającej siły pokolenia, które ma szansę na wolność tam, gdzie ty kiedyś byłaś jeszcze „uwięziona”. Niesamowite, że i nowoczesne badania mówią, że takie sny są próbą mózgu na przetworzenie nieprzepracowanego bólu i odnalezienie ścieżek do spokoju.

Co naprawdę się tu dzieje?

Twoja podświadomość organizuje ten sen, byś spojrzała na to, co nadal boli i przeraża, byś respektowała strach, ale też przypomniała sobie o sile ucieczki – literalnie: udało się wydostać z tego domu, choć nie bez kosztów. To jak rewind do bolesnej części życia, ale z podłożem, które mówi: „Widzisz? Przetrwałaś”. To nie jest tylko dramatyczny film o niewolnictwie – to manifest twojej siły pośród cieni. Jasne, może to też być po prostu efekt wieczoru zbyt przejmującego thrillera, ale w tym wszystkim, nawet jeśli twój mózg miesza strach i pokonane już duchy, kryje się ważna wiadomość.

Pytania, które zmienią grę

Co konkretnie musisz zrobić, aby w codzienności zamknąć te drzwi na oścież i w końcu przestać do nich zaglądać? Jak wyglądałoby twoje „tu i teraz”, gdybyś pozwoliła sobie na pełen spokój – bez tych przerażających błysków prądu w głowie? Ile jeszcze bólu z przeszłości masz zamiar nosić w sobie, skoro jedna ucieczka już się udała? Jeśli sen przyniósł ci obraz kalectwa duszy, gdzie mógłbyś zacząć malutką naprawę, choćby w drobnym geście wobec siebie? Kiedy powiesz sobie, że „to już koniec tego rozdziału” – nie dla innych, ale dla siebie?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.