Spotkanie z dawną przyjaciółką na urodzinowej sali zabaw

No proszę, urodziny w krainie banału kontra emocje, które potrafią zalać cię jak letnia ulewa na spacerze po parku. Przestrzeń sali zabaw — bogata w kolory jak cartoonowy świat — zostaje zdominowana przez żółć, a Ty łamiesz się nad dawną przyjaźnią ubraną w kolejkę kilometrów długości. Wchodzisz na scenę z ciepłym “żałuję”, ale nie wiemy, czy echo tej próby pogodzenia się gdzieś doleciało.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Zacznijmy od koloru, czyli od tej przytłaczającej żółci – ten kolor wg psychologii jest jak emocjonalny reflektor na radość, ale też na niepewność czy lęk. W sennikach to światło i nadzieja, a w Wschodzie – energia słoneczna, która może ocieplić albo przypalić. Żółty tu krzyczy “tu jest coś ważnego!”, może o twojej nadziei i tęsknocie do pojednania, albo o tym jak emocje wciąż mają pieczę nad salą zabaw, którą jest Twoja psychika.

Kolejka jak kilometrowy pył na drodze do dawnej przyjaciółki – symbol społecznych barier i oporu, ale także dystansu, który się zbudował między Wami. Z jednej strony jest przestrzeń, casual, „zostawmy to,” a z drugiej tłum, który się ciągnie i blokuje przepływ. Jung pewnie powiedziałby, że ta kolejka to jak mur lęków i żalów, które stoją na straży skruchy i wybaczenia.

Wreszcie słowa „żałuję, że tak to się stało” – to akt odwagi, gest oczywistego pragnienia naprawy. Freud pewnie widziałby tu konflikt między superego a id, między moralnym napomnieniem a pierwotnym bólem rozstania. A może to po prostu próba wbicia klina prawdy tam, gdzie tłum iluzji ustawił swój prymat.

Możliwe scenariusze

Patrząc z perspektywy psychologii, sen to scena z miksu tęsknoty i potrzeby rozwiązania konfliktu, który wciąż się tli. Może to zaproszenie Twojej podświadomości, żebyś stanęła oko w oko z prawdą o dawnej relacji i nie uciekała za kolejkę wymówek i wymierzonych sprawiedliwości. Chwilę tego szepnięcia „żałuję” traktuj nie jak zamknięcie drzwi, ale jak klucz – pokazuje gotowość, ale jeszcze nie wiemy, czy odmieniona dawna przyjaciółka chce ten klucz przyjąć. …chociaż równie dobrze może chodzić o to, że wczoraj przegryzłaś coś kwaśnego i od tego pękła Ci czułość emocjonalna w snach.

Pytania z tyłu sali

Co musi się wydarzyć, żebyś w końcu weszła na tę zasłoniętą kolejkę i podeszła do prawdziwej rozmowy z dawną przyjaciółką? Ile łez jeszcze potrzebujesz, by rozpuścić te kamieniste mury między Wami? Jeśli „żałuję” to skrót wstępu do odnowy – jaki ma być Twój następny ruch, ten pierwszy krok na jawie, a nie tylko w kolorowym śnie? A może punkt wyjścia jest prostszy – ile jeszcze razy pozwolisz, aby “było i tak” miksowało się z „nie ma po co”?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.