Surowa ryba wylała się z torby

Surowa ryba w torbie, która wylewa się jak nieproszone sekrety na podłogę – brzmi jak mały chaos, który w nocy postanowił namieszać z porządkiem Twoich myśli. To jakby Twoja podświadomość zrobiła kulinarny sabotaż, podsuwając Ci obraz czegoś nieprzetworzonego, lekko śmierdzącego i nieszczególnie wygodnego do noszenia w torbie życiowych doświadczeń.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Na pierwszy ogień idzie ta surowa ryba. Symbol walczący między pierwotnością, świeżością i czymś niedojrzałym. Freud może widzieć w niej ekspresję popędów i nieoswojonych, „surowych” emocji, które „wylewają się” na zewnątrz zamiast pozostawać zamknięte w bezpiecznym miejscu. Jung natomiast, a konkretnie jego teoria o integracji cienia, powiedziałby, że ryba to jakiś aspekt Twojego „ja”, który jeszcze nie został odpowiednio przyjęty i wciąż „zanurza się” w nieświadomości, ale puka do drzwi świadomości.

Torba? To miejsce na przechowywanie, przestrzeń zorganizowana, czyli Twoje świadome zdolności i ochrona przed światem. Torba, z której ryba się wylała, symbolizuje utratę kontroli nad pewnym obszarem życia lub emocji, może też nazbyt ciasne trzymanie czegoś, co niekoniecznie powinno tam tkwić.

Warto zwrócić uwagę, że niezależnie od tego, czy spojrzymy na to z psychologii czy popularnych senników, zarówno tam, gdzie trzymamy coś surowego, jak i to, co ucieka z bezpiecznego pojemnika, mamy do czynienia z przesłaniem o nieprzetworzonych sprawach, które warto wreszcie rozpoznać i może trochę tego rozpruć, zamiast udawać, że nic się nie stało.

Możliwe scenariusze

Główna interpretacja? Sen wyraźnie pokazuje konflikt między tym, co chowasz w sobie i próbujesz zapanować, a tym, co w sposób naturalny - choć nie zawsze komfortowy - nigdy do końca nie da się schować. Może to kwestia tłumionych emocji, spraw, które wydają się nieprzyjemne i dlatego trzymasz je ściśle w „torbie”, gdzie z czasem po prostu zaczynają przeciekać i śmierdzieć metaforycznie i dosłownie. Ta wyciekająca surowa ryba to wołanie o uwagę, by czegoś nie zamiatać pod dywan i nie udawać, że wszystko jest pod kontrolą. Co prawda równie dobrze w dniu snu mogło się zdarzyć, że zjadłeś sushi albo ktoś po prostu niósł torbę z rybą i dałeś się zainspirować przez organizm na poziomie biologicznym.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, by wyrzucić z torby to, co w niej śmierdzi, zamiast udawać, że nie ma problemu? Ile jeszcze drobiazgów chcesz nosić, bo boisz się je odłożyć, choć wiesz, że coraz ciężej Ci i bardziej się śmierdzi? Jeśli ta torba to Twoja psychika, to jak wyglądałby choćby mały rytuał oczyszczenia - praca z uczuciami albo szczera rozmowa – jeszcze przed następna nocą? Ile jeszcze „surowych ryb” chcesz męczyć, zanim pozwolisz im albo odpłynąć, albo nadać sens?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.