Sen o śmierci mamy

Takie sny to zawsze wielkie uderzenie w serce, ciężar, który trudno nieść samemu. Śmierć mamy w śnie to jakby podświadomość chciała Ci powiedzieć, że gdzieś głęboko trzymasz ten żal, tę pustkę lub potrzebę pożegnania – nawet jeśli na jawie nie wyrażasz tego na co dzień. To nie jest tylko obraz końca, ale wołanie o zrozumienie przemijania i miejsca dla emocji, które trudno w sobie poukładać.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwszym i chyba najważniejszym symbolem jest tutaj sama śmierć – nie tyle jako wydarzenie, co jako symbol końca i transformacji. W psychologii Junga śmierć często pojawia się jako znak, że coś w nas umiera – może stary schemat, fałszywe przekonanie, lub jakaś część bezpieczeństwa, którą trzymaliśmy mocno, a która musi ustąpić miejsca czemuś nowemu. Tymczasem w ludowych sennikach śmierć bliskiej osoby to często symbol zmiany lub strachu przed utratą kontroli. Niesamowite, ale i Jung, i tradycyjne senniki widzą tu w gruncie rzeczy to samo: koniec jednej drogi i początek czegoś innego.

Drugim istotnym aspektem może być rola mamy jako archetypu opieki i życia, symbol bezpieczeństwa – nawet jeśli ta relacja jest skomplikowana, albo obciążona niewypowiedzianymi emocjami. W kulturze Wschodu matka to często symbol energii życiowej i mądrości, więc pojawienie się jej śmierci we śnie bywa jak znak, że musisz z nią „poczuć się na nowo” – może przestać zależeć od zewnętrznej ochrony, a zacząć ufać sobie.

Możliwe scenariusze

Ten sen może być głębokim wezwaniem do pogodzenia się z własnym lękiem przed stratą i niepewnością, która często za tym idzie. Może oznaczać, że nadszedł czas, byś zaczął pracować nad tym, aby nie trzymać się już kurczowo starych wzorców bezpieczeństwa, które umarły wraz z wyobrażeniem o niezmienności bliskich. To pewien proces żałoby: nie musi dotyczyć tylko rzeczywistej śmierci, ale także symbolicznej – np. utraty dzieciństwa czy zależności. Chociaż równie dobrze może chodzić o to, że wczoraj przeżyłeś czymś wyjątkowo stresującym i Twój mózg po prostu puścił cię w krótkie kino grozy na noc.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby zamiast tłumić ten lęk spróbować go zrozumieć lub choćby przyjąć? Jak będzie wyglądać Twój pierwszy krok ku temu, aby dać sobie zgodę na żal i to, co za nim idzie? Ile jeszcze kawałków przeszłości chcesz nosić w sobie, zamiast świadomie puścić je wolno? Jeśli ten sen to krew na Twojej podświadomej mapie, to gdzie postawisz pierwszy kamień milowy?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.