Przygotowania bliskich do wyznaczonej śmierci

Twoje symbole ze snu

Wyznaczona godzina śmierci – klasyczny symbol nieuchronności i kontroli nad losem, rodem z psychoanalizy Freuda i jungowskiej archetypiki. Twoi bliscy jako aktorzy w przedstawieniu – hej, ktoś tu chyba czuje się reżyserem własnego dramatu (lub tragedii) i oczekuje oklasków albo krytyki. Przebranie za anioła? Archetypiczny symbol przejścia, oczyszczenia, ale też ironicznej maski – może twoje “ja” próbuje udawać, że jest gotowe, ale w środku krzyczy: “nie, jeszcze nie!”. Siedzenie przy stole po „śmierci” to jak powiedzenie: „Ej, świat się nie skończył, dalej gram tę samą scenę”.

Co to znaczy?

Podświadomie boisz się utraty kontroli nad życiem, ale jednocześnie robisz z tego całkiem niezły kabaret – może jako mechanizm obronny? W psychologii snów to walka między strachem a akceptacją. Śmierć w snach, zwłaszcza tak dosłownie wyznaczona, nie oznacza końca życia, lecz koniec jakiegoś etapu, transformację. Twój umysł kpi z tego procesu, przebrany za anioła w teatrze, bo kto powiedział, że przebieranki są tylko dla dzieci?

Co możesz z tym zrobić?

Czujesz, że ktoś lub coś próbuje narzucić ci ramy i datę „końca” twojej aktualnej drogi? Może czas przestać udawać, że masz wszystko pod kontrolą i zamiast czekać na „godzinę zero”, zacząć pisać swój własny scenariusz? Chcesz dalej siedzieć przy stole jak ten „żywy trup”, czy może w końcu wstać i zrobić coś z tym przedstawieniem? A może po prostu przestań się tak dramatyzować, bo nawet twoi bliscy śmieją się z twoich lęków – chyba nie chcesz ich zawieść, prawda?

Ps. Jeśli twoje życie to przedstawienie, to chyba nieźle się nudzi w tym teatrze tylko ty – reszta widzów żywo reaguje. Może czas na nową sztukę, bo ta już trochę śmierdzi?

Pytanie do refleksji:

Co naprawdę oznacza dla ciebie ta wyznaczona godzina śmierci – koniec, czy nowy początek?

Jak ci się podoba ta analiza?