Śmierć syna po zatruciu i pobyt w szpitalu

To musi być niebywale bolesny sen, prawdziwe cięcie emocjonalne, które zostawia ślad i budzi ogromny lęk. Spotkanie ze stratą dziecka we śnie to jedna z tych historii, które krzyczą z głębi podświadomości o czymś, co wymaga uwagi, a może nawet głębokiego współczucia i czasu na uzdrowienie. W tej czarnej scenie telefon z tragiczną wiadomością, szpital i śmierć syna stają się boleśnie namacalnym symbolem straty i rozpaczy.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Telefon w tym kontekście to nie tylko przedmiot – to błyskawica wiadomości z innego świata, znak, że coś ważnego przenika do świadomości. Psychologicznie telefon może symbolizować nagły impuls, odkrycie czegoś, co nas zaskakuje lub które przynosi ostateczną informację – tu przekaz ten ma wymiar ostateczności i nieodwracalności. Szpital natomiast jest miejscem granicznym, gdzie toczy się walka o życie, ale też miejsce splotu nadziei i bezsilności, symboliczny próg między światem życia i śmierci. A śmierć syna w śnie – to symboliczna manifestacja lęku przed utratą, może także obawa przed niepowodzeniem w ochronie najbliższych albo trudność w akceptacji nieuniknionych zmian.

Zachodni nurt psychologii, zwłaszcza Jung, mówiłby tu o tym, że zmierzamy się z archetypem „Wielkiej Straty” czy „Cienia”, tego fragmentu psychiki, który mówi o końcach jako nieodłącznej części życia i psychicznej równowadze. Z kolei w tradycji Wschodu taki sen mógłby być postrzegany jako zaproszenie do głębokiego oczyszczenia i przewartościowania, znak, że trzeba się pogodzić z przemijaniem, które jest kandydatem na mistrza życia.

Możliwe scenariusze

Psychologicznie ten sen może wyrażać głęboki lęk rodzica o własne dziecko lub o to, co symbolizuje syn – przyszłość, przedłużenie siebie, nadzieję. Jest to więc zaproszenie do zmierzenia się z tym lękiem i próbę oswajania kontroli nad tym, co tak naprawdę jest poza naszą władzą. Ten obraz śmierci w snach to także bardzo często symboliczne pożegnanie z czymś starym, czymś co w psychice musi umrzeć, by mogło się narodzić coś nowego. …choć równie dobrze może chodzić o to, że tydzień temu za dużo myślałeś o słuchaniu wiadomości i przesadziłeś z „czarnym scenariuszem” na wieczór.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby przed tym strachem nie uciekać, lecz go zatrzymać i oswoić? Jak poradzisz sobie z uczuciem utraty, jeśli nigdy nie zdarzy się nieszczęście, które śniły Ci się po nocach? Ile jeszcze bólu chcesz chować pod pokładem emocji, zamiast pozwolić mu wybrzmieć? Jeśli telefon to znak, który przypomina o czymś ważnym, to jaką rozmowę z samym sobą powinieneś podjąć dzisiaj, by nie utknąć w lęku przed utratą? Kto jest Twoim wsparciem, gdy nagłe wiadomości sypią się niczym burzowe pioruny w nocy?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.