Zabijanie dużej ilości szczurów w strachu

Cóż za nocny rollercoaster! W twoim śnie królowały szczury – całe hordy tych małych, brzydkich i nie zawsze lubianych stworzeń, które bezlitośnie padały ofiarą twoich działań. Można by to sparafrazować jako dramat “Szczurza wojna w obliczu strachu”, gdzie ty byłeś zarówno myśliwym, jak i ofiarą swoich własnych lęków.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwszym bohaterem sceny są oczywiście szczury. W psychologii to symbol, który często oznacza nieproszonych gości w naszej psychice – drobne, irytujące problemy albo uczucia, które zwyczajnie nam śmierdzą lub obciążają życie. Jung mógłby powiedzieć, że to “cienie naszej codzienności”, te fragmenty “nas” których wolimy nie dostrzegać lub odrzucamy. Z kolei ludowa mądrość widzi w szczurach oznakę niepokoju i zagrożenia, które trzeba wyplewić, by odzyskać kontrolę nad domem i życiem. Niesamowite, że tę samą nutę zagrają i głębiny psychiki, i prosty sennik babci.

Drugim kluczowym elementem jest twoja rola „zabójcy szczurów”, czyli kto i jak walczy ze swoimi problemami. To nie jest tylko kwestia zewnętrznej akcji, ale coś bardziej osobistego – pokazuje twoją gotowość do zmierzenia się z lękami i niepokojami, które wymknęły się spod kontroli. Zabijanie to tu symbol walki o zdrowie psychiczne, próbę zapanowania nad trudnościami. Wschodnie tradycje powiedziałyby, że to wewnętrzna bitwa o równowagę – pozbywanie się trucizny z własnej przestrzeni życiowej.

No i wreszcie pojawia się strach. To nie jest gość, którego zapraszasz na kawę, ale raczej sygnał od alarmujących nerwów, że coś wymaga uwagi. Strach nie bierze się znikąd, on przywołuje do ruchu – nawet jeśli czasem wygląda na przerażającego potworka.

Możliwe scenariusze

Twoja nocna wojna ze szczurami to psychologiczny manifest – pokazuje, że próbujesz oczyścić siebie z uporczywych problemów, obaw i irytujących aspektów życia, które mnożą się jak gryzonie na poddaszu. Ten sen mówi wprost: czas wziąć sprawy w swoje ręce i zmierzyć się z tym, co małe, ale jadowite i ciągle ci dokucza. Twój mózg podsuwa ci takie „czarne charaktery”, byś mógł w końcu stanąć do walki i wyjść zwycięsko. Chociaż równie dobrze może chodzić o to, że wczoraj obejrzałeś horror z dużą ilością szczurów i potem… to się tak poukładało.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby przestać się dawać zjadać tym „szczurom” codziennego stresu? Co musi się wydarzyć, żebyś w końcu zatrzymał spiralę lęków i zaczął realnie działać? Jeśli zabijanie szczurów to sposób, w jaki dajesz sobie radę z trudnymi emocjami, to jaki jeden mały krok w realu mógłby dać ci początek tej przemiany – kto lub co byłby twoją nową, pomocną „pułapką”? Ile jeszcze implicitnych „szczurów” pozwolisz, by turlały się i jadły ci spokój, zanim naprawdę postawisz im tamę?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.