Tragiczne wydarzenie w starej szkole podczas dnia otwartego

Ten sen to prawdziwy rollercoaster emocji – stara szkoła, którą znasz i która powinna być bezpiecznym miejscem, nagle przeistacza się w arenę makabrycznej sceny z dramatem, którego nie da się przewidzieć. Przyjaciel, którego nigdy tam nie widziałeś, umiera w brutalny sposób, a Ty razem z koleżanką próbujecie ukryć ślady tego zdarzenia, chowając je nawet przed własną nauczycielką, która pojawia się jak nieoczekiwany sędzia waszych działań.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Zacznijmy od starej szkoły – symbol miejsca wyuczonych szablonów, przeszłości lepszego lub gorszego niż obecnie ja, i tego, co w nas zakodowane. To tutaj „my” się tworzymy, uczymy, ale również to miejsce ma w sobie potencjał do ukrywania sekretów, których nie chcemy konfrontować. Freud podpowiedziałby, że szkoła to symbol własnej psychiki, a Jung nazwałby to całym kompleksem wzorców, które odnoszą się do nauki życia. Niesamowite, jak i zachodnia psychologia, i ludowe opowieści o „miejscach wspomnień” zgadzają się, że szkoły w snach to nasze wnętrze.

Potem jest przyjaciel, nagle pojawiający się i ginący w szalonym akcie autoagresji – uderzenie w lustro, które się rozbija, a wraz z nim także jakby bezpośrednie zderzenie z własnym odbiciem, z wizerunkiem własnego Ja. Lustro to bowiem nie tylko cofreaction, ale i granica między świadomością a tym, co wypieramy. Wschodnia filozofia widziałaby tu symbol destrukcyjnego zetknięcia się z własnym ego. Łamiąc lustro, przyjaciel demoluje w Tobie coś ważnego, a krew i szkło to już nie parafraza – symbole bólu, ran psychicznych, a także konsekwencji trudnych emocji, których nie jesteśmy w stanie przemilczeć.

I na koniec ukrywanie ciała i sprzątanie szkła – to próba zatuszowania trudnych spraw, oraz strach przed konfrontacją. Widać tu mechanizm wyparcia i zakazanej prawdy, której się nie akceptuje. Wasza nauczycielka reprezentuje autorytet, czyli to, przed czym chcecie się ukryć, choć to „coś” jest realne i nie da się tego łatwo wyrzucić. Takie zamykanie trupa w krzakach (wodę chowacie, ale tam jest ciało, czyli prawda) mówi o ignorowaniu problemu, który i tak wraca.

Możliwe scenariusze

Wrogiem numer jeden w tym śnie wydaje się być nierozwiązany konflikt wewnętrzny lub trauma, której nie chcesz dopuścić do świadomości. Przyjaciel, który stoi jak projekt Twojego gniewu lub bólu skierowany do samego siebie – i dramat lustra – to symbol przełamywania przysłowiowej fasady, zmierzenia się z tą częścią, której wolisz nie widzieć. Zamiast jednak przyjąć tę prawdę, wolisz ją zamieść pod dywan – razem z koleżanką próbujecie wyprzeć, zminimalizować traumę i ukryć ją przed światem i sobą. Uciekacie przed konsekwencjami i odpowiedzialnością. Sennik życia: gdy nie sprzątasz po sobie spraw trudnych, one wracają… choć równie dobrze może chodzić o to, że Twój mózg wczoraj zabrudził się dramatem „Pidżamy w Trybie Horror”.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie zrobisz, żeby przestać udawać, że problemu nie ma? Ile jeszcze kwestii, które „zamiatasz pod dywan”, będzie w Tobie krzyczeć i rozbijać lustra? Jak wyglądałby pierwszy, 5-minutowy test porozmawiania o tym z kimś, komu ufasz? Co musi się zmienić, żebyś zaczął sprzątać po sobie emocjonalne rozbite szkło, a nie uciekał tylnym wyjściem?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.