Próba znalezienia idealnej bluzki w wielkim sklepie przypominającym dom

Sny o strojach i poszukiwaniu bluzki to trochę jak kostiumowa próba generalna przed życiem na wielkiej scenie, gdzie nagle okazuje się, że garderoba to ogromny butik, a Ty czujesz się jak nie do końca u siebie. A wszystko w otoczeniu prezydenta – czyli trochę presja na oficjalność, ale i poczucie bycia na pokazie, którego nie chcemy przegrać. Film zatytułowany: „Wielka Próbka w Sklepie Niespełnionych Nadziei”.

Rozkładamy ten sen na części pierwsze

Pierwsza gwiazda wieczoru to stroje, czyli role, które próbujesz na siebie narzucić. W psychologii zachodniej takie przebieranki przypominają maski, które zakładamy, próbując dopasować się do oczekiwań innych, a wschodnie filozofie widziały w tym raczej grę iluzji — jak taśma MTV, gdzie każdy klip to inna stylizacja. Stroje mówią o tym, jak bardzo czujesz presję, by dobrze wyglądać, choć pewnie najchętniej byłabyś po swojemu, na luzie.

Drugim kluczowym symbolem jest wielki sklep z ciuchami, co może być metonimią całego życia pełnego wyborów i możliwości, które mają nas definiować. Ale ten sklep nie jest Twoim domem – to trochę jak Ikea uczuć, gdzie wszystko jest na wieszakach, ale nic nie pasuje do Twojej szafy. W ludowym senniku sklep oznacza wybór, natomiast w jungu to symbol tego, jak zestawiamy różne części siebie.

Na trzecim miejscu jest poszukiwanie własnej bluzki, czyli próba odnalezienia tego, co naprawdę do Ciebie pasuje, twojej własnej tożsamości lub komfortu. To może być znak, że pomimo wielu opcji, brakuje Ci czegoś autentycznego, czegoś, co mieści się nie tylko na zewnątrz, ale i w środku. Wschód widziałby w tym duchowe przebudzenie – szukanie prawdziwego “ja”. A zamierzchła mądrość senników podpowiada, że zgubione ubranie to zagubiona tożsamość.

Możliwe scenariusze

Twoja szafa zatrzaskuje się pod ciężarem oczekiwań społecznych i samonakładanych ról, a sen mówi: “Ej, ogarnij się, kim chcesz naprawdę być, a nie kim musisz udawać.” Ten obiad u prezydenta to scena, na której czujesz się jak aktorka z brakiem kostiumu, bo żadna z kreacji nie oddaje prawdziwego Ciebie. Możliwe, że Twoja podświadomość właśnie podgrzewa temat autentyczności kontra potrzeba dopasowania i aprobaty. A jeśli nie? To może po prostu Twój mózg po nocnej maratonie z serialem modowym i fast foodem zrobił Ci niezły bałagan na tablicy stylizacji.

Pytania z tyłu sali

Co konkretnie musisz zdjąć, by poczuć się swobodnie, zamiast tylko dobrze wyglądać? Ile czasu jeszcze spędzisz w sklepie z cudzymi pomysłami na to, kim powinnaś być? Jeśli ta bluzka to Twój prawdziwy styl, to co możesz zrobić jutro rano, aby zacząć jej szukać inaczej niż do tej pory – może mniej lustra, a więcej szczerości? Ile jesteś gotowa zaryzykować, żeby zabłysnąć rzeczywistością zamiast przebraniem? I pamiętaj, że czasem bluzka, której szukasz, może wcale nie leżeć w sklepie – być może to po prostu problem z dopasowaniem rozmiaru do zmieniającej się sylwetki życia.

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.