Sen o ucieczce i kryjówce w backrooms z żółtymi ścianami

Łoho, wygląda na to, że Twój mózg wyprawił się na wycieczkę do backrooms – tego legendarnego labiryntu z żółtymi ścianami, w którym czas i rzeczywistość są równie spójne, co puste półki bez końca. A tam, między paranoją i zamknięciem, znalazłeś swoje własne łóżko, kącik bezpieczeństwa, który zdawał się oferować ulgę, zanim wszedł chaos: cztero minutowy alarm na ucieczkę przed jakimiś potworami z horroru, które chcą Cię schwytać.

Na warsztacie: symbole z backrooms

Zacznijmy od backrooms – poziomu zero z żółtymi ścianami. W psychologii te ciągnące się korytarze to trochę jak Twoje podświadome “nieznane”, a może wręcz “niechciane” przestrzenie, które dają ci poczucie osamotnienia i dezorientacji. Jung widziałby to jako “labirynt jaźni” – miejsce, w którym można się zgubić, albo znaleźć siebie, w zależności od pory dnia i nastroju. Z kolei sennik Twojej babci powiedziałby, że żółte ściany to znak, że coś starasz się ukryć przed sobą lub światem, a światło na tej scenie jest obleczone w melancholię i wyobcowanie.

Twoje własne łóżko i pościel na półkach to coś zgoła innego – to bezpieczna oaza, namiastka domu pośród koszmarnej pustki. To też bardzo silny symbol użytkowy: sfera komfortu, własnego terytorium, które znalazło się ni z tego ni z owego w najbardziej absurdalnym miejscu. Oznacza potrzebę bezpieczeństwa, prawdziwego i emocjonalnego, nawet tam, gdzie rozum mówi “wariujesz, tu nie ma cen gry”.

I wreszcie, czas i potwory – 4 minuty, żeby się spakować i przed potworami uciec, to wyraźny przesłanie stresu i presji, a zarazem lęku przed konfrontacją z czymś nieznanym, a może nawet z samym sobą. To jakby Twój zegar tykał bardzo głośno, mówiąc: “wstawaj, ruszaj się, bo inaczej zjawią się demony”. Jung uznałby te potwory za Twojego wewnętrznego cienia, a folklore zasugerowałby, że to strażnicy Twoich ukrytych emocji i lęków.

Główne rozgrywki podświadomości

Patrząc na to wprost, Twój sen krzyczy o balansie między potrzebą bezpieczeństwa i spokojnego azylu (łóżko w backrooms), a pilną koniecznością zmierzenia się z lękiem i stresem (potwory, 4 minuty). To scena, gdzie relaks i niepokój walczą na noże w Twojej głowie. Cztery minuty to nie przypadek – to bardzo krótkie okno szansy na działanie, a potwory, które chcą Cię schwytać, symbolizują sprawy, których od dawna starałeś się unikać lub ukrywać. Niezła jazda, co?

Oczywiście, równie prawdopodobne jest, że Twój mózg w nocy resetował pamięć po godzinach spędzonych na oglądaniu creepy urban legend albo po zjedzeniu czegoś o podejrzanej nucie zupy… Ale hej, po co marnować tak dobry materiał na nudny “sygnał CPU”, skoro można rozkminić coś więcej?

Co z tym teraz?

Co konkretnie zrobisz, kiedy poczujesz, że znowu zapraszają Cię do tego wewnętrznego labiryntu? Ilu rzeczy w życiu nadal boisz się dotknąć, bo “potwory” są tuż za rogiem? Co musi się stać, żebyś przestał ignorować ten niepokój i zamiast uciekać z walizką w ręku, zaczął stawiać mu czoła? Jeśli te 4 minuty to metafora presji, to co zrobisz, by znaleźć więcej czasu na rozpracowanie swoich wewnętrznych demonów?

I jeśli ta lina bezpieczeństwa, czyli Twoje łóżko w backrooms, jest jedynym miejscem, gdzie czujesz się uspokojony – to jak ją wzmocnić także na jawie? Może zadzwoń do kogoś, komu ufasz, i powiedz “Hej, wbij, bo muszę się wyspowiadać”? Jaka byłaby Twoja pięciominutowa próba?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.