Spotkanie z wężem i pomoc kolegi-satanisty

Zaczynamy od tego, że Twój mózg zafundował Ci niezłe kino grozy z domowym zwierzakiem, który ma zdecydowanie zły PR – ważem, co wprowadza cienie niepokoju i lekki dreszcz tajemnicy. Ucieczka przed tym powoli nadchodzącym dużym, ciemnym ważem, początkowe próby obrony, a potem zaskakujące rozwiązanie sytuacji przez Twojego kolegę-satanistę zjadacza węży to miks surrealizmu i symbolicznego show rodem z mrocznego fantasy.

Na warsztacie: co oznacza ten waż, pokój i facet z przykładem “surowego rozwiązania”?

Pierwszy symbol to waż – ciemny, spokojny, ale powoli się zbliżający. W psychologii zwierzęta w snach bywają często odbiciem naszych lęków lub potencjałów. Wąż czy waż, jako rodzina gadów, mają długą rolę – u Junga to także symbol przemiany, ale i zagrożenia. Tu waż może przedstawiać ukryty problem, który zbliża się powoli, nie od razu atakując, jakby Twoja podświadomość dawała Ci czas na przygotowanie się. Nie przypadkiem zbliża się powoli i bez gwałtowności – to nie jest wrzask na alarm, ale raczej wyzwanie, które trzeba rozgryźć.

Drugi istotny element to zamknięcie się w pokoju i próba wezwania pomocy – to klasyczny motyw instalowania bezpiecznika, wycofania się do siebie, próby łączności ze światem zewnętrznym, który jednak tego dnia nie odbiera. To moment samotności i poczucia osamotnienia wobec problemu. Tutaj psychologia zachodnia i codzienne doświadczanie wspierają się – zamknięcie się w pokoju to odruch obronny, a nie odejście w ucieczkę. Własna bezpieczna przestrzeń to Twoja forteca, ale ona nie rozwiązuje problemu, tylko go oddala.

Trzeci symbol, który rozkminimy, to kolega-satanista zjadający węża na surowo. To odjechane, niemal jak z horroru lub dark fantasy, ale można go rozczytać jako coś, co bierze nasze lęki, tajemnice i „jada je na surowo”, czyli zmierza się z nimi brutalnie i bezpośrednio. W wielu kulturach zjedzenie węża to symbol przejęcia mocy lub transformacji. Twój kolega działa jak ktoś, kto nie owija w bawełnę – zamiast udawać, że problem zniknie, od razu go rozgryza; trochę jak antybohater, który łamie zasady, by przywrócić porządek. Niesamowite, ale i Jung, i… ciotka z sennika widzą tu akt rozbicia demonów wewnętrznych – albo przynajmniej walkę z tym, co cię przeraża.

Główna wersja zdarzeń pod mikroskopem

Ten sen to wyraz Twojego stosunku do problemów, które zbliżają się do Ciebie jak waż powolutku, dając znać, że coś ważnego wymaga uwagi. Reakcja – próba obrony poduszkami, ucieczka i zamknięcie się w bezpiecznym pokoju – to standardowy zestaw kroków obronnych wobec stresorów. Gdy świat zewnętrzny (policja) zawodzi, szukasz pomocy w niekonwencjonalnych miejscach – Twój kolega satanista (symbol czegoś mroczniejszego, ale skutecznego) pojawia się, by rozwiązać problem „po swojemu”, czyli radząc sobie bez cackania się. Sen mówi o potrzebie zmierzenia się bezpośrednio z lękami i problemami, być może z zachowaniem pewnej dzikości i odwagi. Choć, z drugiej strony, równie dobrze może to być konsekwencja wieczornego marathonu horrorów albo dziwnej kolacji.

Pytania, które łopoczą pod powiekami

Co konkretnie zamierzasz zrobić, gdy problem, który wcześniej ignorowałaś, zacznie do Ciebie „powoli się zbliżać”, zamiast udawać, że go nie ma? Jaki masz plan na moment, kiedy „poduszki już nie wystarczą”, a bezpieczny pokój przestanie chronić? Jeśli kolega-satanista to ktoś lub coś w Twoim życiu, co radykalnie i bezkompromisowo rozwiązuje trudne sprawy – to czy podejmiesz wyzwanie, by to zrobić sama, a może powinnaś właśnie do niego się zwrócić? Ile jeszcze chwil zmarnujesz na “telefon do nikogo”, zanim usłyszysz, że odpowiedź jest bliżej niż myślisz? Jeśli lina ratunkowa to proszenie o pomoc, to jak będzie wyglądał Twój pierwszy, pięciominutowy test?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.