Udział w szkoleniu wojskowym

No proszę, szkolenie wojskowe we śnie – czyli Twój mózg postanowił sprawdzić, czy na pewno masz stalowe nerwy i potrafisz zachować zimną krew w codziennym chaosie. W końcu nic tak nie budzi adrenaliny jak perspektywa rozkazów, marszu i niby-żartów o “szkoleniu na twardziela”. Czy to prywatna próba samodyscypliny czy może jakiś znak od podświadomości?

Co tu jest grane?

Na samym froncie widzę tu trzy sztandarowe symbole: szkolenie wojskowe jako całość, mundur (lub uniform), który często jest wskaźnikiem przynależności i ról, a także rywalizacja czy dyscyplina – czyli elementy, które na pewno występują przy okazji zajęć militarnych. Szkolenie wojskowe to w psychologicznym słowniku symbol przygotowania na trudne sytuacje – przeszkolenie człowieka do radzenia sobie z presją, stresem, a także wyzbycie się chaosu i nieuporządkowania. W języku Freuda cała ta wojskowa otoczka może symbolizować walkę wewnętrzną, jaką prowadzisz sam ze sobą o lepszą kontrolę lub pytanie o to, gdzie w Twoim życiu leży Twoja “prawdziwa siła”.

Uniform to kwestia maski społecznej i norm, których się trzymasz, choć czasem może Cię ona uwierać. Jung natomiast rzuciłby, że te mundury to nic innego jak archetyp wojownika – części Ciebie, która chce stanąć do walki z przeciwnościami. Niesamowite, że i zabawy w poczucie przynależności i rytuały z dalekiego Wschodu, i buddyjskie nauki mówią podobnie – przygotuj się i bądź gotów na zmiany, zacznij od uważności w codzienności.

Możliwe scenariusze

Ta scena może mówić jedno: Twoja podświadomość daje Ci sygnał, że powinieneś wziąć się za siebie – może to chodzić o lepszą organizację, może o bardziej twarde stawianie granic albo o mentalne hartowanie się na to, co życie rzuca. To taki delikatny, choć nieco szorstki coaching od Twojego mózgu, który mówi: „Ej, czas na mobilizację, nie tylko polityczną, też w Twojej głowie”. Chociaż z drugiej strony, równie dobrze Twój mózg mógł po prostu przetwarzać resztki “full metalu” albo Twoje ostatnie przeglądanie internetowych memów o wojsko i survivalu.

Pytania, które nie dają spać

No dobra, skoro podświadomość Cię przymusza do tej mobilizacji, to co konkretnie zrobisz, żeby zacząć działać? Jakie „codzienne manewry” wprowadzisz, żeby nie dać się rozbroić przez stres lub lenistwo? Kto jest Twoim „oficerem” w życiu – czyli kimś, kto pomoże Ci trzymać kurs, gdy chaos podnosi się do natarcia? Ile jeszcze zamierzasz czekać, aż szturm emocji przejmie pola bitwy w Twojej głowie?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.