Rozmowa z zmarłym ojcem o jedzeniu ryby w piątek

Ten sen działa jak cichy szept od Twojej podświadomości, która tęskni, uczy i przypomina o rytuałach życia, choćby w tak prozaicznej formie jak smażenie ryby w piątek. Oto ojciec, choć odszedł, wraca z przypomnieniem i lekcją – trochę jak duch kuchni, który mówi: „hej, pamiętaj o tradycji, o tym, co ważne”.

Nad talerzem: co tu tak naprawdę ląduje?

Ojciec w roli nauczyciela to symbol wielkiej mocy przekazu i więzi, którą nigdy się nie traci. Freud widział w zmarłych ojcach urzeczywistnienie tęsknoty i potrzeby przewodnictwa, a Jung nazwie to „animusem”, czyli częścią męskiej siły, która dalej żyje w Tobie. Smażenie ryby to kolejny smak kodu – ryba, zwłaszcza w tradycji chrześcijańskiej, jest symbolem odnowienia i pokory, bo „piątek i ryba” to rytuał, który scala i przypomina o cierpliwości oraz uważności.

Niesamowite, ale i psychologia zachodnia, i ludowa mądrość spotykają się tu na patelni: z jednej strony rytuał rodzinny, z drugiej coś, co podtrzymuje Twoją tożsamość i kontakt z ojcem, nawet jeśli nie ma Go już tu fizycznie.

Serio, co ten sen mówi o Tobie?

Twoja podświadomość podsuwa codzienną „instrukcję obsługi” życia – pokazuje, że nadal potrzebujesz odbierać wskazówki, uczyć się od tych, których kochasz. Być może brak relacji ojcowskiej albo zmiana, jaką niesie strata, wyostrza Twoją potrzebę rytuałów, które stabilizują chaos. Być może też ten sen to przypomnienie, żebyś zaczął widzieć ojca jako część swojej mocy, siłę która podsuwa Ci narzędzia – jak patelnia i przepis na rybę – do działania tu i teraz. Choć oczywiście równie dobrze to mózg, który zapamiętał Twój ulubiony piątkowy obiad…

Pytania z kuchennego stołu

Co zrobisz jutro, żeby uczcić tę naukę? Jaką jedną prostą czynność możesz powtórzyć, żeby poczuć kontakt z tą mądrością? Ile jeszcze masz odwagi, żeby sięgnąć po tę nieoczywistą nauczycielkę – codzienność z jej rytuałami, które trzymają Cię przy życiu? A jeśli to nie tylko smak, ale znak – to czy pozwolisz sobie w końcu na tę relację, choćby we wspomnieniu, bez bólu i z samym sobą?

Tyle ode mnie. Daj znać, czy ta rozkmina ma dla Ciebie jakiś sens.